9 تن از اعضای زن حزب دمکراتیک خلق های ترکیه (متمایل به
کردهای این کشور) که در بازداشت به سر می برند از روز 24
ژانویه در اعتراض به عملیات نظامی ارتش ترکیه در عفرین سوریه
در بخش کردنشین این کشور دست به اعتصاب غذا زدند.
سانسور خبری در ترکیه افزایش یافته است و به دشواری می توان
اخبار را از لابلای صفحات روزنامه ها بیرون کشید.
از میان همین اخبار و تحلیل ها می توان دریافت که دولت ترکیه
سعی می کند چنین نشان دهد که دولت اقلیم کردستان عراق دستپخت
امریکاست و تسلط کردهای سوریه بر شمال آن کشور دستپخت روسیه.
دولت به این دو بهانه، سرکوب کردهای ترکیه را توجیه می کند.
کردهای اقلیم کردستان عراق گرایشات تند عشیرتی- مذهبی دارند،
در حالیکه کردهای شمال سوریه (نسبتا) غیر عشرتی- غیر مذهبی اند
و چه بسا یکی از دلایلی که اردوغان با بارزانی کنار آمد ولی به
هیچ وجه تحمل کردهای شمال سوریه را ندارد همین باشد. تاکید می
کنم که چه بسا.
از طرفی کردهای سوریه هم اکنون روابط نسبتا نزدیکی با دولت
مرکزی سوریه ایجاد کرده اند، در حالیکه چنین رابطه ای بین
کردهای اقلیم کردستان عراق و دولت مرکزی عراق وجود ندارد.
حکومت اقلیم کردستان آلوده به روابطی است که آن روابط آلوده به
مسائل مالی است، درحالیکه در میان کردهای سوریه که تقریبا یک
دولت خود گردان تشکیل داده اند این مسائل وجود ندارد.
سطح آگاهی و سواد در کردهای شمال سوریه بیشتر تر از کردهای
اقلیم کردستان عراق است و به همین دو دلیل، یعنی نزدیکی به
دولت مرکزی سوریه و سطح بالای آگاهی و سواد بسیار بعید به نظر
می رسد که امریکا بتواند کردهای سوریه را به ابزار حضور نظامی
خود در سوریه کند. ترکیه نیز بعید است بتواند با کردهای سوریه
چنان کند که با کردهای ترکیه می کند، زیرا کردهای سوریه با
رابطه نزدیک خود با دولت مرکزی سوریه و نقشی که درجنگ با داعش
برای بیرون راندن آن از سوریه ایفاء کردند عملا از حمایت روسیه
نیز یا برخوردار هستند و یا برخوردار خواهند شد.
شاید بدلیل همین پیش بینی ناتوانی ترکیه و یا اجازه ندادن به
ترکیه برای گشودن دست نظامی خود در مناطق کردنشین سوریه باشد
که خانم "مرال آک شنر" که از رهبری حزب بشدت دست راستی "حرکت
ملی" جدا شده و یک حزب جدید تاسیس کرده درباره عملیات نظامی
ارتش ترکیه در عفرین پیشنهاد کرده است: "به جای زد و بند با
این یا آن دولت، باید مستقیما با بشار اسد پشت میز مذاکره نشست
و مشکلات را حل کرد."
آیا در مذاکرات سوچی که از 29 ژانویه آغاز خواه شد، چنین
پیشنهاد و یا رویدادی را شاهد خواهیم شد؟
جالب است که آرم مذاکرات سوچی با برگ زیتون به معنای صلح تزئین
شده و اردوغان نیز نام عملیات نظامی در عفرین را "زیتون"
گذاشته است. این دو شاخه زیتون، سرانجام یک زیتون قابل خوردن
به بار خواهند آورد؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 7 بهمن |