|
بخش هائی از سخنرانی و پرسش و پاسخ عباس عبدی در نشست «صداهایی
که شنیده نشد» در ارتباط با محورهایی مثل استبداد، فساد و
نابرابری در حکومت پهلوی و هشداریی برای ایران امروز:
در زمان شاه فساد بود. حتی در زمان خاتمی هم بود اما در آن
زمان فساد به سطح مدیران کشیده نمی شد. اما در ده سال گذشته
فساد به همه سطوح رسید. نظارت وجدانی و درونی در حکومت ها وجود
ندارد، حتما باید تضمین نظارتی بیرونی برای هر کسی که می خواهد
حکومت کند وجود داشته باشد که البته استقلال هم باید داشته
باشد.
بیش ترین سهم درامد نفتی ایران در دوران اقای احمدی نژاد بود
اما فساد و بیکاری در آن زمان زیاد بود. اگر
۵
میلیون شغل را با آن میزان درآمد داشتیم دیگر زمینه اعتراضات
اخیر وجود نداشت. البته دسترسی به رسانه ها هم امروز به نسبت
گذشته خیلی زیاد است.
اشتباه سیستم این است که فساد میوه یک درخت است نه خود درخت.
تا وقتی تنه است میوه ها هر سال به وجود می اید. هرکس می گوید
مبارزه با فساد می کنم باید با تنه این درخت کار کند. شفافیت و
ساختار سالم از این دست است. در یک جامعه پویا به کسی که فساد
را افشا می کند هدیه می دهند. باید نهادهای نظارتی رسمی وغیر
رسمی مستقیم باید داشته باشیم.
دستگاه قضایی باید مستقل باشد؛ در این صورت امکان ندارد کسی به
خودش اجازه دهد فساد کند. نهاد های مدنی هستند که می توانند با
فساد مبارزه کنند. تا وقتی ریشه و تنه فساد وجود دارد میوه اش
هروز بیش تر از دیروز است. فساد محصول یک ساختار است. خطری که
ما را تهدید می کند جابه جایی صلاح و فساد است. رانت و امتیاز
دادن اشتباه است. چرا برای دانشگاه ها سهمیه می گذارید، من
موافق کمک مالی به خانواده جانبازان و شهیدان هستم اما این
امتیاز را در اموزش دانشگاهی به کسی ندهید.
آمدن احمدی نژاد یک واویلا بود. علت اصلی اش این بود که نهاد
نظارتی به کل به حاشیه رفتند. بر اساس مصلحت می گویند بعدا به
پرونده ها رسیدگی می کنند؛ این وضعیت درست نیست.
بد تر از ان، سازمان بودجه و اقتصادی از بین رفت. در کل سیستم
یک نوع جایگزینی فساد و صلاح ایجاد شد. حتی نظام نظارتی مثل
مجلس هم نتوانست کاری کند. بعد از روحانی شاخص ها بهتر شده اما
خوب نیست. اگر به سال
۸۴
برسیم می تواتیم بگوییم می توان شرایط را تحمل کرد. به جایی
رسیدیم که احمد توکلی می گوید کشور دچار فساد سیستمی شده است.
قوه قضائیه می‌خواهد با میوه دعوا کند، نمی‌خواهند با تنه
درگیر شوند، گیر و پیچ این سیستم همین است، دستگاه قضایی اگر
مستقل نباشد نمی‌تواند با فساد مبارزه کند، بنابراین اگر
سیستم مستقل نشود، مبارزه معنا پیدا نمی کند.
قوه قضائیه با دولت فرق می کند. قوه قضائیه مستقل یعنی قاضی
مستقل که رکن اساسی این قوه است. این جا همه پرونده های دست یک
یا دو قاضی است این که معنی پیدا نمی کند. قاضی باید مستقل
باشد.
امکان ندارد پرونده سعید طوسی سال
۹۰
باز شود، سال
۹۵
افشاگری شود و سال
۹۶
تبرئه شود.
ادبیات قوه قضائیه مهم است از رئیس این قوه گرفته تا دادستان
وقتی دهن باز می کنند باید حقوق بیرون بیاید، و الان نگاه که
می کنید اینها سیاسی تر از من صحبت می کنند من از آنها با این
که نیازی ندارم حقوقی‌تر حرف میزنم.
ما باید با سه نهاد را اصلاح کنیم. اولین نهاد صدا سیما است با
این وضعیت که دارد اگر به جامعه ضربه نزد کاری هم نمی تواند
انجام دهد.
نهاد دیگر قوه قضائیه است و دیگری شورای نگهبان است، ما چیزی
جز خواست عمومی را نمی‌توانیم بپذیریم، این انقلاب چرا به وجود
آمد؟ به خاطر خواست مردم بود و با همین خواست باید ادامه پیدا
کند.
اگر دیروز مردم یک چیز را می خواستند امروز هم چیزی دیگری می
خواهند باید به آن تن دهیم..
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 11 بهمن |
