|
برخی اشارات در سخنرانی ها و ارزیابی هائی از شورش دیماه 96
توسط مقامات جمهوری اسلامی نشان میدهد که در عالی ترین سطوح
حاکمیت به عمق و وسعت این شورش پی برده شده است. شورشی که به
قول دادستان تهران، در آن نخبگان جامعه بسیار اندک بودند و
عمدتا فرودست ترین طبقات و گرسنه ترین آنها به خیابانها
ریختند. یعنی همانها که حکومت همیشه آنها را پایگاه خود
میدانست و همچنان میداند و بسیار از نمایش های مذهبی و نمونه
های بسیاری از تصمیمات و اقدامات ارتجاعی مذهبیون و روحانیون
حکومتی با هدف حفظ همین پایگاه صورت گرفته و می گیرد. حریق در
این خرمن افتاده است. خرمنی که با شورش اخیر روحانیون خوب
فهمیده اند که دیگر مانند گذشته نمی توانند در پناه آن خوابیده
و حرکت ماه در آسمان را ببینند. این دیوار که برای حکومت دیوار
سیمانی بود ترکی باندازه ترک در قدرت برداشته است. آیا آگاهی
از عمق شورش، تا حد پذیرش ضرورت عقب نشینی و تن دادن به
اصلاحات و تغییرات عمیق در ساختار نظام و سیستم حکومتی است؟
آیا بموقع تن به این تغییرات خواهند داد و یا هنوز امثال
"صدیقی" امام جمعه موقت تهران را که جانشین هاشمی رفسنجانی شد
به میدان می فرستند تا مردم شورشی را "آشغال" خطاب کند؟ باز هم
صدا و سیما بر طبل تو خالی دست های خارجی در تحریک مردم به
شورش خواهد کوبید و بازجوهای اطلاعات سپاه در زندان و
بازداشگاه ها به اعتراف گیری زیر فشار شکنجه – تا حد مرگ-
دستگیر شدگان شورشی به امید بازگشت به دهه 60 ادامه خواهند
داد؟ عقلای قدرت توصیه به عقب نشینی در برابر مردم می کنند و
به هر زبان و اشاره ای می گویند که جامعه با هر جرقه ای می
تواند به توفان تبدل شود. هر حادثه ای می تواند نقش جرقه را
بازی کند. حتی انفجار نفتکش سانچی که از سواحل بوشهر در جنوب
ایران تا دورترین روستاهای ایران در شمال و غرب و شرق ایران
بازتاب اعتراض به حکومت یافته است. نگاه کنید به فیلمی عزداری
مردم برای ملوانان سانچی که روز گذشته در ساحل بوشهر گرفته شده
است.
https://www.youtube.com/watch?v=onrz4EXYUQ4
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 26 دی |
