|
این روزها مطبوعات ترکیه در باره رابطه جدید ترکیه و روسیه با
لکنت قلم تفسیر می نویسند و زیاد راضی نیستند. بویژه پس از سفر
اخیر اردوغان به سوچی و دیدار با پوتین و روحانی و بدنبال آن
اظهارات ذوق زده اردوغان درباره اتمی شدن ترکیه و گرفتن اس 400
از روسیه. هیچکس امیدی به پایداری سیاسی اردوغان ندارد زیرا او
با هر امتیازی از این و یا آن کشور می تواند سیاست عوض کند،
چنان که درباره سوریه کرد.
اکنون هم که امریکا با پرونده "ضراب" بیخ گلوی اردوغان را
گرفته، همزمان با گرفتن اس 400 از روسیه وزیر دفاع دولتش فورا
اعلام کرد که در مورد خرید سامانۀ "پاتریوت" با آمریکا در حال
مذاکره هستیم. حدس زده می شود که ارزش این قرارداد بسیار بیشتر
از قرارداد اس 400 خواهد بود. شکی در نزدیکی ترکیه به روسیه
نیست.
ترکیه در سال 1950 نیروهایش را تحت رهبری آمریکا وارد جنگ کره
کرد و با این خدمتش که نزدیک به دوهزار کشته بر جا گذاشت سال
بعد تقاضای عضویتش در ناتو پذیرفته شد. این عضویت در زمان
"عدنان مندرس" نخست وزیر وقت و اولین رئیس دولت ترکیه انجام
شد. نخست وزیری که مدعی بود نظر کرده آسمانی است اما وقتی او
را به دار کشیدند آسمان نتپید!
عدنال در همان سال ها قراردادهایی مبنی بر خرید تجهیزات نظامی
از اتحاد شوروی را نیز امضا و خریده بود.
وی در سال 1961 به همراه دو تن از وزرای کابینه اش به جرم
خیانت به وطن اعدام شد. اردوغان همواره از عدنان مندرس با همه
تظاهرات مذهبی اش بعنوان "قهرمان آزادی" یاد می کند. و اتفاقا
خود نیز دقیقا سیاست های مندرس را دنبال می کند. ولی متناسب با
عصر و دوران کنونی.
اما درباره فعالیت های اتمی ترکیه: تامین انرژی در ایران با
استفاده از راکتور اتمی ظاهرا هیچگاه با مخالفت غرب و خصوصا
ایالات متحده همراه نبود. بهانه های بعدی آمریکا غنی سازی
اورانیوم بود و با این ادعا که ممکن است این غنی سازی جهت گیری
نظامی پیدا کند با آن مخالفت را آغاز کرد. برای تامین انرژِی
از اورانیوم غنی سازی 20 درصدی هم کافی است. ولی گفته می شود
که درصد غنی سازی توسط ایران از این مقدار عبور کرده بود. برای
مقاصد نظامی نیاز به درصد بالای غنی سازی است. و حالا باز
گردیم به اتمی شدن ترکیه. تا جایی که معلوم است ترکیه اورانیوم
را در خاک خود نمی خواهد غنی سازی کند و مشکل مخالفت هائی که
با ایران می شد را نخواهد داشت.
برای تاسیسات انرژی اتمی "آک کویو" در "مرسین" منبع اورانیوم
از خود روسیه خریداری خواهد شد. بنابراین و قاعدتا نباید
رقابتی بین ترکیه و ایران در این مورد وجود داشته باشد. بویژه
که اورانیوم غنی شده ایران هم به روسیه منتقل شده است و فعلا
خط نگهدار اصلی روسیه است دراین زمینه. شاید ترکیه اورانیوم
غنی شده را از کشورهای دیگری غیر از روسیه هم وارد کند و یا می
کند که تاکنون دراین مورد خبری منتشر نشده است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 4 آذر |
