روزی که میرحسین موسوی در مناظره تلویزیونی اش با خشم، روی از
چهره رنگ پریده احمدی نژاد برگرداند و خطاب به مردم ایران گفت
"او به راحتی دروغ می گوید. میتواند 2 ضربدر 2 را بگوید می شود
10. فاجعه بزرگ برای هر نظامی آنست که حکومت به مردم دروغ
بگوید و...." شاید هنوز مردم عمق فاجعه را درک نمی کردند، اما
امروز که مسبب بخش عمده بحرانی که سراپای جامعه را گرفته، در
لباس اپوزیسیون نامه به رهبر جمهوری اسلامی می نویسد مردم آن
سخنان میرحسین مظلوم را عمیق تر درک می کنند. احمدی نژاد در
نامه خود که در همین شماره پیک نت آن را می خوانید، به بخشی از
دردهای مردم و فساد حاکم بر قوه قضائیه ای اشاره می کند که نقش
مهمی در کودتای 88 به نفع احمدی نژاد و برپائی محاکمات کودتائی
و به بند کشیدن دهها دولتمرد دوران موسوی و فعال سیاسی و مدافع
حقوق و آزادی های مردم را داشت. محسنی اژه ای معاون اول قوه
قضائیه و سخنگوی این قوه وزیر اطلاعات و امنیت کابینه او بود،
قاضی مرتضوی شمشیر برنده و بی باک در کشتار مردم تحت حمایت او
بود، سعید جلیلی رئیس شورای عالی امنیت او بود و بزرگترین غارت
ملی به بهانه "دور زدن تحریم ها" به ابتکار خود او و آقا مجتبی
فرزند علی خامنه ای و شماری از فرماندهان سپاهی صورت گرفت.
تحریم هائی که نتیجه سیاست ها و شعارها خود او بود. شعارهائی
که رهبر آنها را احیاء کننده انقلاب 57 معرفی کرد. روزنامه
سلام را که بستند، این احمدی نژاد بود که بعنوان شاکی سلام و
آیت الله خوئینی ها در دادگاه حاضر شد. نطق های امام زمانی را
او در سازمان ملل کرد، جاده ظهور امام زمان را او کشید،
بانکهای که زنجیره خالی کردن جیب مردم بودند در دوران او مثل
قارچ سر هر خیابانی سبز شدند، برپائی موسسات مالی از ابتکارات
او بود، انحلال سازمان برنامه از دستورات او بود. اگر رهبر
جمهوری اسلامی شریک تمام این فجایع نبود و بیم از نفوذ ملی
میرحسین موسوی نبود، دادگاه احمدی نژاد، تاریخی ترین دادگاه
ایران می شد و دیگر حسین شریعتمداری برجسته ترین خبرنگار و
گیرنده جایزه و حمایل بدست احمدی نژاد نبود که برایش گزارش
دادگاه بنویسد زیرا او نیز در همان دادگاه باید محاکمه می شد.
روح الله حسینیان و دهها امثال او که خود متهم به قتل سیاسی
اند نیز درکنار احمدی نژاد بر صندلی اتهام نشسته بودند. او
امروز به پشتوانه همان اسناد و مدارکی که دراختیار دارد و خود
گفت یکبار که اگر لازم باشد با رو کردن آنها، آینده و حیات خود
را به آتش می کشد (از جمله اسناد کودتای 88 و رسوائی رهبری که
یک جنبش ضد کودتا را فتنه اعلام کرد) امروز باید در کنار سران
همان قوه قضائیه و قضاتی که به آنها در نامه خود به رهبر اشاره
می کند محاکمه می شدند. جامعه به همین سو می رود. به سوی شورش
و یا تعیین تکلیف با همه کسانی که انقلاب و زندگی و معاش و
آزادی مردم را به فلاکت امروز کشانده اند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 8 آذر |