منتخب خبرهای علمی – فرهنگی
ادبیات ایران - اعم از شعر یا داستان-، مانند نقاشی و مجسمه
سازی و دیگر هنرهای ایران معمولا پیش از آن که تابع یک سبک
هنری باشد، تابع پیشکسوتان و بویژه شرایط سیاسی روز ایران است.
از فردوسی که می گویند "دقیقی" شاعر پیش از او به سبک شاهنامه
وارد میدان شده بود تا به امروز.
علی اشرف درویشیان که هفته گذشته در سن 74 سالگی به درود حیات
گفت نیز از این قاعده در ایران مستثنی نبود. داستان نویسی از
هدایت و جمال زاده و صادق چوبک و .... رسید به صمد بهرنگی که
برای کودکان می نوشت و شد پیشکسوت امثال درویشیان. در این
پیشکسوتی شخصیت و منش و سرانجام بسیار نیز مهم است. غرق شدن
صمد بهرنگی در رودخانه ارس که تبدیل شد به یک شایعه باورمند در
این باره که ساواک شاهنشاهی او را کشته است و منش او در رفتن
به میان بچه های روستاهای آذربایجان یک نمونه برجسته است. می
گوئیم نمونه برجسته زیرا ثمین باغچه بان پیش از صمد آغاز کرده
بود، مثل دقیقی که پیش ازفردوسی شاهنامه را آغاز کرده بود. در
این میان نقش حکومت در سانسور و سرکوب و دستگیری و زندان
نویسندگان و هنرمندان نیز بر شهرت و محبوبیت آنها پیوسته
افزوده است. حداقل در قشر روشنفکر و دانشجوی کشور.
درویشیان، یگانه نبود. خسرو گلسرخی، فریدون تنکابنی و دیگرانی
از این نسل عمیقا متاثر از سبک کار و منش و سرانجام تلخ صمد
بودند. درویشیان با "قصه آبشوران" در دهه 1340 گلُ کرد. قصه
بچه های فقیر و متعلق به فرودستان جامعه که داخل رودخانه تشنه
آبشوران کرمانشاه بازی می کردند و درویشیان خود یکی از آنها
بود. او از این فرودستان در قصه ها و داستانهای خود هرگز جدا
نشد همچنان که از اندیشه چپ و نیمه چریکی و سپس توده ای خود
جدا نشد. در زمان شاه رفت به زندان چند ساله و در جمهوری
اسلامی نیز به همچنین. روی فرهنگ و لغات کردی در کنار داستان
نویسی کار کرد و از خود آثاری به جای گذاشت.
متولد
۳
شهریور سال
۱۳۲۰
در یک خانوادهٔ کارگری در محلهٔ آبشوران کرمانشاه بود. فارغ
التحصیل دانشسرای مقدماتی تهران و سپس به همان راهی رفت که صمد
رفته بود، نه تنها در داستان نویسی بلکه در زندگی شخصی و
سیاسی. معلم روستاهای اطراف کرمانشاه و گیلانغرب شد. صمد در
آذربایجان و درویشیان در کرمانشاه.
وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد و آن را نیز پشت سر
گذاشت اما پیش از آن که روی صندلی های این دانشکده بنشیند
نویسنده بود. نویسنده ای که می رفت تا احمد محمود و محمود دولت
آبادی شود!
از سال
۱۳۵۰
تا
۱۳۵۷
کتاب «از این ولایت» را نوشت و سه بار دستگیر و زندانی شد و
سپس ممنوعالقلم. طولانی ترین دوران زندان او محکومیت 11 ساله
اش بود که از 1353 تا انقلاب 57 ادامه یافت و همراه با بقیه
زندانیان سیاسی از زندان بیرون آمد. بلافاصله به کانون
نویسندگان ایران پیوست و در اختلافی که در این کانون بر سر
حمایت از انقلاب 57 یا مخالفت با آن آغاز شد، در کنار موافقان
آن قرار گرفت.
نوشته دولت آبادی برای درگذشت درویشیان
http://www.isna.ir/news/96080402487
نوشتاری برای علی اشرف درویشیان
http://khordadnews.ir/fa/news/244139/
واکنش باران کوثری به سانسور صدا و سیما
http://khordadnews.ir/fa/news/244082/
فروش موفق فیلم "خفه گی"
http://www.entekhab.ir/fa/news/373045/
جشنواره عکس مینیمال برگزار می شود
http://www.isna.ir/news/96080402246/
80 سال پس از افتتاح موزه ملی ملک
http://www.isna.ir/news/96080502681/
آغاز گردهمایی 8 روزه رسانه ها
http://www.isna.ir/news/96080502546
برداشت جدیدی از موسیقی ایرانی و آذری
http://www.isna.ir/news/96080502534
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 6 آبان |