پوتین و علی اف فردا از مسکو و باکو راهی تهران خواهند شد تا
در اجلاس سران سه کشور ایران- آذربایجان - روسیه شرکت کنند.
طبیعی است که بخشی از انگیزه این سفر همکاری سه جانبه میان این
سه کشور در عرصه های اقتصادی و توریستی و بویژه نظامی است.
روسیه می کوشد فاصله آذربایجان و اسرائیل را حتی اگر نتواند
کاهش بدهد، آن را در همین حد کنونی حفظ کند که این سیاست مورد
تائید ایران نیز هست، اگر سیاست های تبلیغاتی و شعاری امام
جمعه ها، رهبر و برخی فرماندهان سپاه کار را خراب نکند.
بخش دیگری از این سفر مسئله جنگ در سوریه، پایان آن و اطمینان
به همسایگان سوریه درباره پرهیز سوریه از تلافی و تقابل نظامی
آینده است. بویژه اسرائیل که از شکست داعش در سوریه ضربه ای
سنگین خورده و میداند که به دلیل حضور ارتش روسیه در سوریه نمی
تواند کاری از پیش برده و سیاست تجزیه و تقسیم سوریه را دنبال
کند. در اینجا نیز بار دیگر این ایران است که باید تفهیم
موقعیت شود و با پایان جنگ سوریه کم کم از این کشور عقب نشینی
کند. هر نوع حضور تحریک آمیز واحدهای نظامی ایران در سوریه -
بویژه با شعارهای براندازی اسرائیل- به سود سیاست کاخ سفید
برای شتاب بخشیدن به لغو برجام، تحریم ایران و برپائی جنگ در
خلیج فارس است. سیاستی که اسرائیل از هر امکانی برای تشویق و
تحریک کاخ سفید برای عملی شدن آن استفاده می کند.
شاید جمهوری آذربایجان نیز از تقویت و حمایت نظامی ایران توسط
روسیه خشنود نباشد اما سیاست روسیه فعلا تحکیم این همکاری است،
بویژه که سیاست نظامی کاخ سفید و برپائی جنگ در همسایگی خود
"ایران" است. خطر می تواند هم از شرق ایران (افغانستان) و هم
جنوب ایران وارد ایران شود. در مورد همسایه غربی (عراق و اقلیم
کردستان) نیز سیاست مسکو گفتگو و تفاهم است نه جنگ. بویژه جنگ
کردُی در خاک عراق که فعلا ترکیه ایران را تحریک کرده و به
میدان فرستاده و خود را کنار کشیده است. آلودگی ایران در جنگ
احتمالی عراق (اقلیم کردستان و دولت مرکزی) یک دام بزرگ است و
قطعا بخش مهمی از مذاکرات محرمانه پوتین در تهران همین نکات
خواهد بود. و در کنار آن تحکیم بازهم بیشتر مناسبات مسکو-
تهران. (به خبری که درباره مناسبات روسیه و اسرائیل در همین
شماره پیک نت منتشر شده نیز مراجعه کنید)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 9 آبان |