|
1- حوادث مهمی در ساختار سیاسی ترکیه در حال وقوع است. از جمله
تغییرات و استعفاها در حزب حاکم عدالت - توسعه و خصوصا استعفای
شهرداران شهرهای بزرگ ترکیه. "قدیر توپ باش" از حزب حاکم که به
مدت سه دورۀ 5 ساله شهردار استانبول بود بنا به فرمان اردوغان
مجبور شد از سمتش استعفا بدهد و گویا هم اکنون نوبت به استعفای
شهردار آنکارا رسیده است. شهرداری ها را در ترکیه نباید دست کم
گرفت زیرا حزب حاکم سیاست اقتصادی داخلی اش بر پایۀ ساختمان
سازی قرار دارد. رانت زمین بازی و زمین خواری در این موسسات
از اهداف اصلی حزب حاکم است. مقام شهرداری حتی به اندازۀ مقام
ریاست جمهوری حائز اهمیت است. اردوغان قبل از کسب مقام نخست
وزیری و ریاست جمهوری شهردار استانبول بود.
شهرداران استانبول و آنکارا ویرانه ای بوجود آورده اند و
ازدلایل اصلی رای منفی به همه پرسی تغییر قانون اساسی اردوغان
در 16 آوریل 2017 بود همین مسئله بود. هم اکنون اردوغان به
دنبال پیروزی در انتخابات 2019 است و با این تغییرات سعی دارد
ساکنین شهرهای بزرگی چون استانبول و آنکارا را به سمت خود جذب
کند.
2- مبادلۀ اقتصادی بر مبنای پول ملی (ریال- لیر) یکی از نتایج
دیدار اخیر اردوغان در ایران بود. اردوغان سال گذشته پیشنهادی
مشابه در یکی از دیدارهایش در روسیه کرده بود و خواهان تبادلات
اقتصادی بر اساس روبل- لیر شده بود ولی در این زمینه کوچکترین
موفقیتی کسب نکرد. تا آنجا که روسیه حتی از خرید گوجه فرنگی
ترکیه سر باز زد و دیروز اعلام کرد در سال 2018 آغاز به خرید
گوجه فرنگی از ترکیه و آن هم حداکثر سالانه 50 هزار تن خواهد
کرد. حال تصور کنید ایران از ترکیه فلان جنس را بر اساس تومان
بخرد و فلان جنسش را بر اساس لیر ترک به ترکیه صادر کند. تا
زمانی که ارزش لیر در مقابل دلار و یورو رو به کاهش است ایران
بازنده خواهد شد. امیدوارم که این قرارداد تجاری فقط در مورد
کالاهای غیر نفتی باشد. که در صورت فروش نفت و گاز در ازای
لیر ایران ضرر خواهد کرد. البته برجام اگر واقعا در خطر قرار
بگیرد آنوقت باید به پیشنهاد ترکیه مبنی بر همکاری بانکی فکر
جدی کرد.
3- چند روز پیش در "قره داغ" بودم. منطقه ای که مرز شرقی اش
صربستان است و مرز غربی اش دریای آدریاتیک. سرمایه داران روس
آنچنان فعالیتی خصوصا در خرید زمین و ساخت هتل در سواحل قره
داغ می کنند که نگو و نپرس. تا آنجا که صدای اتحادیۀ اروپا در
آمده و با فشار به قره داغ و قول عضویت در اتحادیه اروپا سعی
در دور کردن این خطه از روسیه می کنند. معمولا فکر می کنیم که
همۀ دعواها صرفا بر اساس مسیرهای انتقال نفت و گاز است، ولی
باور کنیم که توریسم یکی از اصلی ترین رقابت ها در یوگسلاوی
سابق است. شهر بسیار کوچک و زیبای "موستار" در بوسنی و
"کوتور" در مقدونیه پر از توریست های اروپایی و خصوصا آلمان
بود.
ظاهرا دولت روحانی هم به اهمیت صنعت توریسم پی برده و از جمله
دلائل نو کردن ناوگان هوائی ایران و ساختن هتل های جدید هم
باید همین باشد اما تا امنیت اجتماعی برای توریست ها وجود
نداشته باشد و کل حاکمیت ایران به این نتیجه نرسد که باید در
آمد کشور را از طریق توریسم هم تامین کرد بی فایده است.
4- در موزۀ شهر "سارایوو" در بوسنی هرزگوین عکس روزنامه ای را
دیدم که در آن خبر ترور فرانتس فردیناند و همسرش توسط یک ملی
گرای صرب به نام گاوریلو پرنسیپ منتشر شده بود. این ترور بهانه
جنگ جهانی اول شد.
5- مقدونیه و قره داغ بر اساس یک همه پرسی تبدیل به دو کشور و
یا جمهوری خودمختار شدند و در طی گردشم در این دو کشور
کوچکترین نشانه ای از برخورد گلوله به ساختمانی را ندیدم. در
حالی که پایتخت بوسنی هرزگوین "سارایوو" هر ساختمانش پر از
زخمه های گلوله بود. کاتولیک و ارتدکس و مسلمان به جان هم
افتادند و ظاهرا برنده اش پروتستان (آلمان و انگلستان) بود.
6- سخنان محمد جواد ظریف که به مناسبت تشییع جنازۀ جلال
طالبانی به عراق رفته را می خواندم. تاکید وی بر دوستی ایران
با کردهای عراق و استقبال نخست وزیر "نچیروان بارزانی" در
سلیمانیه از وی آشکارا نشانۀ درایت دولت و زاویۀ سیاست ایران
با ترکیه در خصوص اقلیم کردستان بود.
حضور جواد ظریف در مراسم تشییع جنازه در حالی صورت گرفت که علی
رغم مخالفت حکومت مرکزی عراق تابوت طالبانی با پرچم کردستان
پوشانده شده بود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 16 مهر |
