|
تا
پیش از انقلاب 57 و به یمن سانسور شاهنشاهی و ترویج هر آنچه که
بوی سیاست و آگاهی ندهد، فیلم های هندی در ایران رونق گرفتند و
حتی روی فیلمسازی ایران هم تاثیر گذاشتند و فیلمفارسی های
بسیاری تند تند ساخته و اکران می شد که تقلیدی بود از فیلم های
هندی. عشق جوان فقیر نسبت به یک دختر ثروتمند و سپس آه و ناله
های عاشقانه یک محروم از زندگی مرفه و ناز و کرشمه یک برخوردار
از ناز و نعمت. بالاخره هم یکجوری به هم رسانده می شدند و
تماشاچی با چشم نمناک اماخوشحال این وصال از سینما خارج می شد.
این فاجعه در جمهوری اسلامی به نوع دیگری ادامه یافت. زیر فشار
سانسور مذهبی و سیاسی فیلمسازی و محروم شدن فیلمسازان بزرگی که
پس از انقلاب در ایران رشد کردند از نمایش خلاقیت هایشان روی
پرده عمومی سینماهای ایران و بالا بردن آگاهی و فرهنگ عمومی
جامعه، سریال های پوچ ترکی روی ماهواره رواج پیدا کرد که ادامه
نیز دارد. ترک ها روی محرومیت های تحمیلی حکومت به مردم ایران
سرمایه گذاری کردند و خیلی زود متوجه شدند که سر و شکل ترکی
خیلی آشنا تر از سر و شکل هندی برای ایرانی است. بازار قاپیدند
و شبکه های "نامبر وان" و "من و تو" و دهها شبکه دیگری که با
پول آگهی می گردند و نیازمند مخاطب و بیننده اند به شبکه
زنجیره ای پخش این سریال ها شدند. از لس آنجلس تا دوبی!
برای
آن که بدانید چه خبر است، بد نیست آگاه شوید که
خود ترک ها پیش بینی می کنند امسال 350 میلیون دلار از راه
ساختن و نمایش دادن همین سریال ها و مثلا دوبله آنها به فارسی
و پخش روی شبکه های ماهواره ای سود خواهند برد.
«حریم سلطان»، «بازی سکوت» نمونه های موفق این سریال ها در جلب
تماشاچی ایرانی است.
درآمدهای حاصل از صادرات سریال‌های تلویزیونی ترکیه در سال
۲۰۱۶
میلادی به
۳۰۰
میلیون دلار درآمد بازیگران سوپراستارهای این سریال ها سر به
چند میلیون دلار می زند.
البته غیر از ایران، کشورهای دیگری هم مخاطبان و مشتری های این
سریال ها و فیلم ها هستند اما در صدر این لیست ایران قرار
دارد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 30
مرداد |
