|
شرحی کوتاه و آمیخته به طنزی کمرنگ که شاید دو خط هم نمی شد،
درباره اقدام اخیر خانم هدیه تهرانی جهت جمع آوری زباله های
رها شده در طبیعت موجب تشویق برخی خوانندگان پیک نت برای پیام
نویسی در زیر این مطلب شد. خوانندگانی که ظاهرا مطالب پیک نت
را دنبال می کنند، البته با چراغ خاموش. یعنی یا در صف دوستان
پیک نت نیستند و یا اهل لایک و پیام نیستند مگر به اقتضای
موقعیتی که برای انتقاد پیدا می کنند. از جمله درباره همین چند
خطی که درباره خانم تهرانی در شماره روز گذشته نوشتیم. اغلب
این پیام نویسنان منتقد ما بودند که چرا نیشی (به زعم ایشان)
به خانم تهرانی زده ایم. ابتدا یکبار دیگر این متن را با هم
بخوانیم:
«هدیه تهرانی بازیگر سینما که حالا دیگر کم کم پا به سن
گذاشته، اخیرا شاید به امید مطرح شدن دوباره خود در رسانه ها،
مبتکر جمع آوری زباله های رها شده در طبیعت شده است! از همان
شیوه کارهائی که امثال آنجلینا جولی زن دوم براد پیت و هنرپیشه
پا به سن گذاشته سینما می کند. امیدواریم عده ای فکر نکنند
زباله در اطراف خانه خودشان بریزند تا هدیه تهرانی آنطرف ها هم
پیدایش شود! این افراد یادشان نرود که فعلا وی زباله های رها
شده در طبیعت را جمع می کند! شاید وقتی از مرز 50 – 60 سالگی
گذشت به محلات تهران هم سری زد!»
1- پا به سن گذاشتن عیب است؟
2- اگر خیال مطرح شدن در سر نبود که نیاز خبر شدن عکاسان نبود.
3- اگر ایشان را با خانم آنجلینا جولی مقایسه کرده ایم جرمی
مرتکب شده ایم؟
4- نقد طنز گونه ساکنان محلات که به امید آمدن و دیدن خانم
هدیه تهرانی زباله هایشان را در فضای آزاد رها نکنند توهینی
است به کسی؟ از جمله به خانم تهرانی، واقعا در آن چند خط شرح
عکس زباله جمع کردن خانم تهران توهینی می بینید؟
اگر اینگونه باشد که باید خط تازه ای به خطوط قرمز برای طنز
نویسی اضافه کرد! اگر اینگونه باشد که اصلا باید دیگر خواب
"توفیق" و "کاریکاتور" و "گل آقا" را هم دیگر ندید و "دخو"ی
قزوینی (دهخدا) و "چلنگر" را هم فراموش کرد! به اسب شاه گفته
شده یالش بلند است؟ چه خبره؟ نباید می نوشتیم خانم تهرانی به
مرز 50 سالگی نرسیده است؟
آنها که دست به قلم شده اند و پیام نوشته و از ابتکار خانم
تهرانی ستایش کرده اند، چرا برای فراخوان جمشید مشایخی پیر
بازیگری تئاتر و سینمای ایران از فراز تخت بیمارستان برای دعوت
مردم به شرکت در انتخابات و رای به روحانی به میدان نیآمدند؟
حتی یکی از همین پیام نویسان زیر مطلب خانم هدیه تهرانی. به
این دلیل که ایشان دعوت به شرکت در انتخابات کرده بود؟
چرا یادی از زحمات ستایش آمیز خانم معصومه ابتکار معاون
روحانی برای محیط زیست، آلودگی هوا و بویژه نجات دریاچه ارومیه
و در پی راه حلی برای هوای آلوده و ریزگردهای خوزستان نکرده و
نمی کنند؟ چون روسری سرش می کند و روپوش اسلامی به تن دارد؟
اقدام نمادین خانم تهرانی به جای خود نیکو و اصلا انگیزه ایشان
نیز آن نباشد که ما به طنز نوشته ایم. بسیار خب. چرا ایشان
برای این انگیزه خیر و بشر دوستانه و طبیعت پرستانه یک انجمن (NGO)
راه اندازی نکرد و هنرمندان و دیگران را برای پیوستن به آن
دعوت نکرد؟ که البته هنوز هم دیر نشده و امیدواریم چنین کند.
اینها حرف های ما درباره اقدام اخیر خانم تهرانی است. طنزی
ملایم و با کمی رنگ انتقادی.
اما درباره پیام نویسان:
ما پیام نویسان منتقد و یا غیر منتقد در زیر مطلب مربوط به
خانم تهرانی را به دو گروه تقسیم می کنیم:
1- آنها که اساسا با هر انگیزه ای – از جمله سیاسی- چشم دیدن
پیک نت را ندارند اما هر روز هم آن را می خوانند. تقریبا
هیچکدام نیز دوست فیسبوکی پیک نت نیستند و منتظر فرصت و بهانه
ای هستند تا با ادبیاتی که ما نمیدانیم چگونه به خود اجازه
میدهند با استفاده از آن پیام بنویسند وارد میدان پیام علیه
پیک نت شوند. کافی است سری به پیام های زیر مطلب خانم تهرانی
بزنید تا با آنها آشنا شوید.
2- آنها که دوستند و تذکری میدهند و مانند برخی از پیام نویسان
گروه اول یکشبه روزنامه نگار نشده و به ما درس روزنامه نگاری
نمی خواهند بدهند. بقول تهرانی ها "دم این عده گرم".
برای آگاهی هر دو گروه می نویسیم:
الف- پیک نت نزدیک به 12 هزار عضو ثابت روی کانال تلگرام، کم و
بیش (برحسب مطالبی که منتشر می کند) بالای 40 هزار خواننده
روزانه روی سایت این روزنت و بین 7 تا 10 هزار خواننده روزانه
روی فیسبوکی دارد که 5 هزار دوست ثابت دارد. اگر نبود تجربه
حرفه ای روزنامه نگاری، منابع کسب خبر، تکنیک تنظیم خبر و
ابتکار انتخاب عکس و جهت گیری مشخص سیاسی آن، این شمار خواننده
را نداشت. البته این شمار خواننده بتدریج و براثر ممارست 21
ساله پیک نت ممکن شده است. بویژه در مقاطع حساسی که مواضع
روشن، بی نوسان، مشخص داشته است. چه در عرصه رویدادهای خارجی و
چه رویدادهای داخلی.
ب- شمار همکاران ثابت پیک نت (خبریاب، خبر نویس، مترجم، جمع
آوری و تدوین دشوار "مرور مطبوعات" و آدمین های تلگرام و
فیسبوک) تقریبا 10 نفر است. بنابراین ما یک فیسبوک شخصی نیستیم
بلکه یک روزنت (روزنامه اینترنتی) هستیم و اتقاقا این اصطلاح
نیز از ابتکارات خود ماست! انتظار بحث و دیالوگ روی این فیسبوک
از ما داشتن خارج از انصاف و ناممکن است.
پ- برخی خوانندگان که عمدتا از گروه 1 هستند به ما ایراد گرفته
اند که چرا برخی ها را بلاک می کنیم و یا چرا انتظار پرداخت
آبونمان داریم. در این مورد نیز با صراحت می نویسیم:
این حق ماست که افرادی را حذف کنیم که از ادبیاتی نا پسند در
پیام های خود استفاده می کنند. چنان که از جمع پیام نویسان
گروه 1 در زیر مطلب خانم تهرانی نیز شماری را برای همیشه از
حضور در پیک نت محروم خواهیم کرد. برای ما تفاوت نمی کند که
این ادبیات را درباره اظهار نظر سیاسی نسبت به رویدادهای داخل
کشور و افراد درحاکمیت بکنند و یا به ما.
در باره آبونمان. با کمال تاسف هنوز این فرهنگ در میان
خوانندگان سایت های خبری خارج از کشور جا نیفتاده است که باید
مانند خریدن روزنامه و یا مجله بابت آنچه می خوانند آبونمان
پرداخت کنند تا بخشی از هزینه انتشار این سایت ها و از جمله
روزنت پیک نت تامین شود. ما نه بی بی سی هستیم و نه صدای
امریکا و یا رادیو فردا و یا هر رسانه دیگری که پشتوانه مالی
دولتی دارند، درحالیکه هر روز به صورت یک کار حرفه ای 14 خبر و
مطلب را تنظیم و با بهره گیری از آرشیو گذشته رویدادها آنها را
منتشر می کنیم. یعنی هفته ای بیش از 80 مطلب و هر ماه بالای
330 مطلب. هیچ خبر و مطلبی بدون تنظیم مجدد و حرفه ای و کوتاه
سازی در پیک نت منتشر نمی شود. محل تامین هزینه ما خود
خوانندگان هستند و از این بابت همیشه سپاسگزار آن انگشت شمار
خوانندگان متعهدی هستیم که آبونمان خود را پرداخت می کنند که
امیدواریم شما نیز به این گروه بپیوندید. این وضع چنان است که
اکنون در داخل کشور چند سایت برای انتشار شماری از مجلات معتبر
راه اندازی شده که این مجلات بصورت پ د اف روی آنها قرار
میگیرد و برای دیدن آنها باید به حساب بانکی آن سایت ها پول
پرداخت کرد تا آن مجله با یک کد باز شود. برای نمونه مجله
"اندیشه پویا". ما بارها تصمیم گرفته ایم از چنین شیوه ای
استفاده کنیم اما هر بار ریش ما در گرو خوانندگان داخل کشور در
گرو می ماند زیرا همه آنها به دلائل معلوم و مشخص نمی توانند
آبونمان از طریق بانک پرداخت کنند. اکثر خوانندگان خارج از
کشور ما نیز نان همین اسارت ریش ما را می خورند و خود را مصون
از پرداخت آبونمان میدانند و تازه منتقد ما نیز هستند که چرا
می گوئیم آبونمان خودتان را پرداخت کنید. این عدم پرداخت به
معنای آنست که هر روز از وقت و انرژی و دانش حرفه ای نزدیک به
10 نفر استفاده یا بقولی سوء استفاده کنیم.
امیدواریم این یادداشت که نکات بیشتری علاوه بر مطلب مربوط به
خانم هدیه تهرانی را در بر گرفت بر اطلاعات و آگاهی خوانندگان
پیک نت افزوده و عزم آنها را برای یاری رساندن به ما برانگیزد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 11 تیر |
