روزنامه شرق، با احتیاط بسیار و به نقل از یک کتاب تحقیقاتی
درباره داعش، به انگیزه های ترورهای روز چهارشنبه گذشته
پرداخته و نوشت:
«حسن روحانی با خوشاقبالیهای پیدرپی در انتخابات ٩٦ روبهرو
بود، اوج این بختیاریها در مناظرهها و سخنرانیهای آخر رقم
خورده و بر همگان آشکار شد او قبل از رأیگیری رقبایش را از
پای انداخته است. اثبات این ادعا چندان طول نکشید و مردم با
آرای ٢٤ میلیونی خود نشان دادند همچنان دلبسته دیپلماسی هستند؛
اما حملات غیرمنتظره داعش به مجلس شورای اسلامی، نماد دموکراسی
در ایران و مرقد امام خمینی (ره)، خاستگاه انقلاب، معنا و
مفهومی خاص داشت. این حملات، حمله به زیربنا و روبنای فکری حسن
روحانی بود تا طعم پیروزی ٢٤ میلیونی را به کامش تلخ کند.
داعش
نشان داد در پس پشت بربریت شان اتاق فکری جدی وجود دارد، اتاق
فکری که میداند که نباید بگذارد جامعه از فضای امنیتی خارج
شود. این رویکرد و فضا کار را برای دولتی که محورش براساس
دیپلماسی میچرخد، سخت و دشوار میکند. آنهم دولتی که ٢٤
میلیون رأی گرفته و انبوهی از مطالبات اقتصادی و سیاسی را بر
دوش دارد. مطالباتی که یک سوی آن معیشتی و سوی دیگرش انتظار
مردم از دولت برای توسعه سیاسی است. دولت روحانی در شرایطی
قرار دارد که میتواند از دو تئوری «پیشدستی و پیشگیری» به
نحو احسن استفاده کند. پیشدستی کند و حملات داعش را محملی
برای گفتوگوی جدیتر با دنیا قرار دهد و از اعتماد به
وجودآمده سود ببرد و با گشایش فضای دیپلماتیک در حل بحرانهای
منطقهای پیشقدم شود.
اگر
تا دیروز جنگیدن در خارج از مرزهای ایران امنیتآفرین بود،
اینک شانهبهشانه آن دیپلماسی کارآمد دولت روحانی میتواند
استراتژی ایران را در خاورمیانه به نرمی و زیرپوستی تغییر دهد
. آنچه اینک بیش از هرچیزی ضرورت دارد، ازدستنرفتن دیپلماسی و
ازدستندادن آرای مردم است. برای نوشتن این یادداشت از کتاب
«در دام داعش» نوشته پییر ژان لوییزار، ترجمه ویدا سامعی، نشر
نو استفاده شده است.»
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 21 خرداد |