اغلب اصطلاحات تهاجمی که رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی های خو
به کار می برد، ابتدا به دستآویز سیاسی جناح راست علیه دولت و
اصلاحات و جنبش سبز تبدیل می شود و بتدریج به یک مضحکه حکومتی.
دیپلماسی تهاجمی، ریزش و رویش انقلابیون، اقتصاد مقاومتی،
بصیرت، فتنه و حالا "آتش به اختیار". البته اینها نمونه هائی
است از این اصطلاحات. هر چه زمان جلو تر می رود، این نوع
اصطلاحات ایشان هم سریع تر جنبه مسخره به خود می گیرد. مثلا
همین اصطلاح "آتش به اختیار" که ابتدا بسیج دانشگاه آن را روی
هوا قاپید تا موی دماغ دولت و اساتید دانشگاه شود و پیاده نظام
کم شمار اما ثابت نماز جمعه های تهران برای راهپیمائی های بعد
از نماز نیز از آن استقبال کرد، حالا شده یک "پاتک" یا ضد
حمله. علم الهدا در مشهد گفته منظور رهبر این نبود که عوامل
خودسر هر کار دلشان می خواهد بکنند، خانم ابتکار گفته چرا برای
حفظ محیط زیست آتش به اختیاری نمی کنند؟ علی مطهری گفته حالا
که بحث بحث آتش به اختیاری است، چرا زیر همین پرچم آتش به
اختیاری به منتقدان حکومت اجازه اظهار نظر داده نمی شود و یا
افرادی را بدون حکم قضایی و بر خلاف قانون اساسی حصر خانگی
کردند و یا مدیران کانالهای تلگرامی پرمخاطب را قبل از
انتخابات بدون هرگونه توضیحی بازداشت؟ در اینجا هم دانشجویان و
بلکه سایر اقشار مردم آتش به اختیارند چون مسئولان به وظیفه
خود عمل نکرده اند."
سرتیپ الله کرم که پیشکسوت انصار حزب الله در تهاجم هاست نیز
دیروز در باره جمع آوری امضاء در نماز جمعه برای جلوگیری از
ورود زنان تماشاچی به استادیوم های ورزشی با شعار "آتش به
اختیاری" گفت: خیر! بنده مخالف این حضور نیستم. نمایندگان مجلس
هم به اقتضای موضوع، از اصطلاح "آتش به اختیار" در جهت اثبات
نظر خود استفاده می کنند. چه مخالفان دولت و چه موافقان دولت.
دراین میان بازار و کسبه هم از این اصطلاح برای بالا بردن قیمت
ها استفاده می کنند و "آتش به اختیار" قیمت تعیین می کنند.
امام جمعه ها و صدا و سیما هم که مثل صرافی ها که آتش به
اختیار بالا بردن نرخ دلارند، همیشه آتش به اختیار علیه هر نوع
اصلاحاتی بوده و هستند و حالا بیشتر.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 29 خرداد |