|
شلیک
چند موشک از غرب ایران به سوی یکی از مراکز داعش در سوریه، از
دوشنبه شب تبدیل به یک سلسله بحث ها شده است. از جمله این که
جمهوری اسلامی در جستجوی بهانه ای بود تا قدرت نظامی خود را
نشان اسرائیل و عربستان و محوری که علیه ایران تشکیل شده بدهد
و این بهانه را حمله تروریستی به مجلس و مقبره آیت الله خمینی
فراهم ساخت. حمله ای که معلوم نیست تا چه دست خود حکومت در آن
بود. این که به چنین بهانه ای نیاز بود یا نبود و این که در آن
اقدامات تروریستی چقدر دست داعش و عضو گیری های آن از سپاه قدس
و مهاجرین عرب و افغان در ایران بند بود و یا نبود، در نفس
شلیک موشک به سوی مواضع داعش در سوریه تاثیری نمی گذارد و
نباید آن را یک اشتباه و یا تجاوز تلقی کرد، بلکه باید زودتر
از این هم انجام میشد. حتی همزمان با آغاز بمباران های مواضع
داعش در سوریه توسط جنگنده های روسیه. وقتی نیروی نظامی ایران
در سوریه می جنگند شلیک موشک ادامه و مکمل آنست و رویداد عجیبی
نباید تلقی شود. می توان منتقدان این اقدام را در آن طیفی از
ایرانی ها قرار داد که مسائل و رویدادها را نمی توانند بدقت از
هم جدا کنند. دفاع از تمامیت ارضی ایران، جلوگیری از تهاجم به
ایران، مخالفت با جنگ داخلی و مذهبی و قومی در ایران یک امر
ملی است و باید از آن دفاع کرد. بنابراین حساب مخالفت با سیاست
های جمهوری اسلامی از سیاست های نظامی و یا غیر نظامی برای حفظ
استقلال و تمامیت ارضی ایران جداست و این مهم ترین نکته ایست
که اغلب به آن توجه نمی شود. اتفاقا یکی از نکات گرهی و مهمی
که روحانی در جریان انتخابات اخیر چند بار روی آن تاکید کرد و
در مشهد با صراحت کامل گفت همین بود. این که سپاه باید از
فعالیت های اقتصادی و سیاسی فاصله بگیرد و برود دنبال نظامیگری
خودش زیرا وظیفه آن دفاع نظامی از کشور است. همچنان که ارتش
همین وظیفه را دارد و اخیرا نیز گفته می شود که واحدهائی از آن
بدرستی جانشین سپاه قدس در سوریه شده اند. نه تنها ضرورت دارد
همه منتقدان و مخالفان جمهوری اسلامی حساب مخالفت خود با
جمهوری اسلامی و یا سیاست های آن را از حساب دفاع از تمامیت
ارضی ایران جدا کنند، بلکه حکومت هم باید همینگونه عمل کند.
یعنی همان نکته ای که روحانی گفت. شلیک موشک به مواضع داعش در
سوریه هرگز نباید دستآویزی شود برای امنیتی و نظامی کردن فضای
سیاسی داخل کشور. این دو از هم جداست و اگر این جدائی با دقت
حفظ شود، قطعا بر شمار حامیان تقویت قدرت نظامی ایران روز به
روز افزوده می شود و مردم تبدیل به حامی قوای نظامی می شوند.
امری که اکنون وجود ندارد و مردم سپاه را در هر رویداد سیاسی و
داخلی منفی دخیل می دانند. از فیلترینگ تا سرکوب، از زندانبانی
تا دستگیری های سیاسی، از بستن مطبوعات تا اداره کردن صدا و
سیما، از پارازیت پخش کردن تا مخالفت با دولت، از دفاع از حصر
تا اختلاس ها و انواع فسادهای دیگر. این درک عمومی مردم تغییر
نمی کند تا زمانی که سپاه به قول روحانی برود دنبال نظامیگری
خودش و اداره کشور را به قانون اساسی و قوانین تابع آن بسپارد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 30 خرداد |
