در
طول حاکمیت جمهوری اسلامی، فرهنگ لات و لوت ها، همیشه بخش غالب
ادبیات آن گروه هائی بوده که پیاده نظام جناح راست بوده اند.
همه مردم ایران با ادبیات این گروه ها آنقدر آشنا هستند که به
محض شنیدن یک شعار لفظی و یا تابلو و شعاری نوشتاری حدس می
زنند این شعار متعلق به پیاده نظام دست راستی هاست. بویژه آنها
که در صحنه های تهاجمی این گروه ها حضور داشته اند. احمدی نژاد
روی شانه همین گروه ها به کاخ ریاست جمهوری رفت. شبکه مداحان
از همین گروه هستند، همچنان که بخشی از بسیج نیز از همین گروه
است. چوب، سنگ، مهر نماز، لنگه کفش، چاقو، پنجه بوکس و قمه
ابزار و منطق آنهاست. وقتی خبرنگاری لنگه کفش به طرف رئیس
جمهور وقت امریکا در عراق پرت کرد و روزی که "زیدان" کاپیتان
وقت تیم فوتبال آرژانتین در بازی های جام جهانی با کله کوبید
توی سینه بازیکن مقابل و احمد جنتی این دو را ستود، حرف دل
همین اوباش را زد. بخش مهمی از 600 هزار نیروی که شورای نگهبان
بعنوان ناظر انتخاباتی سازمان داده همین نوع افراد هستند. در
هر شهری دور و بر امام جمعه ها همین افراد جمع شده اند. البته
با پول و لفت و لیس!
به
مصداق این ضرب المثل که "بگو هوادارت کیست تا بگویم تو کیستی"
این عکس هواداران رئیسی در سفر انتخاباتی وی به شهر کوچک بافق
یزد را و شعارهای آنها را خوب نگاه کنید. اگر غفلت شود، همینها
دوباره مانند دوران احمدی نژاد پیاده نظام رئیس جمهوری می شوند
که نامش رئیسی است و عبا و عمامه اش ماننده کارنامه قتل و
کشتارش سیاه است و یا همتای نظامی اش "قالیباف" که خیلی دلش می
خواهد در جلد رضاشاه فرو برود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 16 اردیبهشت |