|
همه پرسیِ ترکیه، با پیروزی اردوغان به پایان رسید. اختلاف
آرای موافقان و مخالفان بسیار اندک بود. نزدیک به
۵۲
درصد، در مقابل بیش از
۴۸درصد.
بهرحال براساس نتیجه اعلام شده، قانون اساسی ترکیه تغییر خواهد
کرد و اختیارات اردوغان بسیار بیش از گذشته خواهد شد و این
اتفاق به نظر اکثر کارشناسان به ضرر نظام پارلمانی این کشور
خواهد بود.
اما، با توجه به اینکه انتخابات ریاست جمهوری ایران در پیش
است، یعنی 29 اردیبهشت ماه جاری، بد نیست برای آنها که بر طبل
تحریم انتخابات می کوبند و مردم را از مقابله با مخالفان سر
سخت اصلاحات و طرفداران بستن همین فضای اندک باز شده در دوران
ریاست جمهوری روحانی باز میدارند این نکات را بنویسم:
حدود
8.5 میلیون در همه پرسی شرکت نکردند. از این 8.5 میلیون تقریبا
1.5 میلیونشان شهروندانی بودند که خارج از ترکیه زندگی می
کنند. بنابراین کل تعداد تحریمی ها در داخل ترکیه حدود 7
میلیون بود.
و تعجب آور نیست که مخالفان پاسخ آری در همه پرسی اخیر ترکیه
که در همه پرسی شرکت کردند ضمن انتقاد از تحریم کنندگان، یعنی
همین 7 میلیون داخل کشور و 5ر1 میلیون خارج از ترکیه که به آن
اشاره شد معتقدند «نسل آینده ترکیه، هیچوقت این افراد را
نخواهد بخشید»، زیرا اگر همین
۵
میلیون نفر(که از مخالفان سرسخت اردوغان هستند) در این
رفراندوم شرکت میکردند، بدون تردید نه تنها با توجه به درصد
آراء مثبت و منفی که در بالا قید شد پیروزی با مخالفان بود،
بلکه چه بسا در انتخابات آینده، حزب اردوغان نیز با شکست مواجه
می شد و آینده ترکیه بگونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.
کسانی که صندوق های رای را در ترکیه «تحریم» کردند و یا نسبت
به آن «بی تفاوت» بودند، امروز باید پشیمان باشند، اما «تاریخ»
فقط پیروزی اردوغان را ثبت خواهد کرد و تغییراتی که نسل‌های
بعدی ترکیه «باید» تاوان آنرا بدهند و پشیمانی آنها را ثبت
نخواهد کرد.
"ما" نیز این روزها در همین حال و هوائیم. خیلی از ما
انگیزه‌ای برای «رأی دادن» نداریم، خیلی از ما آنقدر گرفتاریم
که حتی فرصت شنیدن «دروغ های شیرین» را نداریم، خیلی از ما
انتقادهای بجا و درستی داریم، اما وقتی خوب نگاه می‌کنیم،
چاره‌ای جز «صندوق رأی» نداریم. ضمن اینکه نباید یادمان برود
که «صندوق های رأی» چه قدرتی دارند! همین رأی «ما» بود که
ایران را از ادامه تحریم‌های نابود کننده نجات داد، همین رأی
«ما» بود که سایه جنگ را از سر ما و فرزندانمان دور کرد، همین
رأی «ما» بود که نگاه کشورهای مهم جهان را نسبت به «ایران»
تغییر داد.
تمام حرف این است که نگذاریم فردای پس از انتخابات واعلام
نتایج، حال و روزمان، مثل
۵
میلیون نفری باشد که در ترکیه خودشان را در مقابل آینده
کشورشان «شرمنده» می‌بینند.
با کمال تاسف، تحریم کنندگان روی رای ساکنان شهرهای بزرگ و
متوسط ایران تاثیر می گذارند و این باعث خوشحالی و شعف آنهائی
است که یک احمدی نژاد دیگر را، اینبار در هیات ابراهیم رئیسی
می خواهند رئیس جمهور کنند. آنها می دانند که می توانند رای
مردم شهرهای کوچک و روستاها را با بهره گیری از گرایش های
مذهبی و کم اطلاعاتی از ریشه های فاجعه و بحران حاکم بر کشور
داشته باشند و حتی در آن مناطق دست به تقلب ها و رای سازی های
بزرگ بزنند. درست همین وضع در همه پرسی اخیر ترکیه حاکم شد.
این جدول را نگاه کنید و نتیجه همه پرسی و پیروزی اردوغان را
هم در نظر بگیرید. در شهرهای بزرگی که سهم 66 در صدی در
اقتصادی ترکیه دارند آراء منفی زیاد بود اما آن 5 میلیون
منفعلی که انتخابات را تحریم کردند نیز عمدتا از همین شهرهای
بزرگ بودند. در شهرهای کوچک و روستاها برعکس، سهم آنها در
اقتصاد ترکیه کمتر بود اما یکپارچه در همه پرسی شرکت کردند و
نتیجه را به سود اردوغان رقم زدند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 2 اردیبهشت |
