|
این صفحه اول روزنامه اطلاعات مهر ماه 1355 است که با تغییر
تاریخ بدستور شاه شده بود 2025 شاهنشاهی.
این خریدهای نظامی و توافق ها و ولخرجی ها، نشانه قدرت ایران
نبود، بلکه نشانه وابستگی شاه به غرب و جاه طلبی و تصورات کج و
معوج اقتصادی او از یکسو، و انتقال پول نفت ایران به خارج از
کشور از این طریق بود. آن ثروتی که این روزها در شبکه مجازی
بعنوان ثروت شاه و خانواده پهلوی مطرح است و رقم آن را 37 تا
38 میلیارد دلار برآورد می کنند، از جمله، اینگونه به خارج از
کشور منتقل شد. این که در جمهوری اسلامی و بویژه در دوران
احمدی نژاد پول نفت را به تاراج بردند و غارت کردند دلیل و
بهانه آن نمی شود که گفته نشود شاه چه کرد. هر دو محکوم‌اند و
بدهکار ملت ایران.
در آن دوران که هنوز دوره علی اکبر خوانی شاه بر اثر افزایش
قیمت نفت بود، بحران اقتصادی غرب گریبان بسیاری از صنایع
کشورهای اروپائی را گرفته بود. از جمله دو کشور آلمان و
انگلستان. شاه از انگلستان تانک چیفتن که می گفتند در آستانه
توقف تولید بدلیل نواقص آن بود خرید و پس از دریافت پورسانت
آن، به ایران آورد و تحویل ارتش داد. (واسطه این خریدها در آن
دوران ارتشبد توفانیان رئیس صنایع نظامی ارتش بود) شاه با خرید
سهام چند کارخانه نیمه ورشکسته آلمان، به یاری آنها نیز رفت.
البته هرگز معلوم نشد که این سهام ها بنام چه نهادها و چه
کسانی خریداری شد اما قطعی است که سر نخ آن در دست خود شاه بود
و این بخشی از آن ثروت ایران است که هنوز بعد از 40 سال معلوم
نیست سرنوشت آن چه شد. شاه در باره این خرید ها و معاملات
نظامی به هیچ کس حساب پس نمی داد و تا آخر هم نداد. کمپانی های
ورشکسته به شاه سهام فروختند و سهم شاه را هم دادند و شاید از
گرداب ورشکستگی هم نجات یافتند یا نیافتند! در راس این شرکت ها
و کمپانی ها، "گروپ" آلمان قرار داشت که از بزرگترین کمپانی
های سرمایه داری آلمان است. هیچکدام این کمپانی ها و شرکت‌ها
ایران را در مدیریت خود سهیم نکردند و خبری که دراین باره به
مطبوعات برای انتشار داده شد و در سمت راست همین صفحه اول
روزنامه اطلاعات می خوانید دروغ بود. نه مجلس و نه هیچ ارگانی
در جریان این معاملات دربار شاه نبود و مردم هم که بی خبر از
همه چیز.
اگر امروز مردم در جریان پاره ای اقدامات و تصمیمات جمهوری
اسلامی قرار می گیرند و مانند دوران شاه بی خبر نمی مانند، به
همت فضای مجازی و هوشیاری و تشدید کنجکاوی مردم ایران است و نه
صداقت و تمایل تصمیم گیرندگان در جمهوری اسلامی که از جمله
دلائل دشمنی‌شان با فضای مجازی همین آگاهی مردم از آن تصمیماتی
است که نمی خواهند مردم از آن با اطلاع شوند. هنوز بعد از 40
سال یک گزارش فشرده و منسجم و خبری که عامه مردم از آن سر در
بیآورند درباره تکلیف سهامی هائی که شاه در غرب خرید منتشر
نشده است. شعار بسیار داده شده و میشود اما گزارش خیر!
در همین صفحه اول می خوانید خبر حج و برنامه روزانه پرواز
زائران را که بخش مهمی از سیاست رژیم برای راضی نگهداشتن
روحانیون و مذهبیون بود. مشکل مسکن که امروز در جمهوری اسلامی
نیز مطرح است، از آن سالهای دور و با آغاز مهاجرت و کوچ
روستائیان و مردم شهرهای کوچک ایران برای یافتن کار به شهرهای
بزرگ و در راس همه آنها تهران شروع شد. حاشیه نشینان امروز
ایران، ادامه وسیع همان مهاجرت است، همچنان که بحران مسکن
ادامه آغاز بحران مسکن در زمان شاه است.
از دیگر اخبار این صفحه اول، خبر سرگرم کننده و جنجالی
"درجستجوی شکارچی دختران زیبا" است که حالا در جمهوری اسلامی
هم به کرات منتشر می شود، البته با عناوینی دیگر اما با همان
ماهیت گذشته و به اسم قداست و ناموس و اسلام و ...
این صفحه اول، علاوه بر عناوین بزرگی که می خوانید یک خبر دیگر
هم دارد که البته آن زمان خبر نبوده اما امروز خبر است و آن
تعداد صفحات روزنامه اطلاعات در آن زمان است. یعنی روزنامه در
36 صفحه منتشر می شد که بخش مهمی از آن آگهی های تجاری در کنار
صفحه پر رونق تسلیت و ترحیم بود. روزنامه کیهان نیز در همین
حجم از صفحات منتشر می شد. حالا مقایسه کنید با تعداد صفحات
روزنامه های کنونی از جمله روزنامه کیهان که با همه حمایت مالی
که نهادهای بودجه بگیر اما پاسخ نده از آن می کنند. 8 تا 12
صفحه!
آن حجم از آگهی نشانه گردش پول نفت در جامعه و گردش چرخ های
تولیدی صنایع داخلی و رونق بازار و قدرت خرید مردم بود.
اگر نبود آن ولخرجی ها و به جیب زدن ها که در عنوان اول این
شماره روزنامه اطلاعات می خوانید، بحران اقتصادی سال 56 شاید
آغاز نمی شد و کار به انفجار و انقلاب نمی کشید. چنان که اگر
در دوران احمدی نژاد پول نفت اگر هزینه تولید و صنعت در ایران
میشد ای بسا بحران در حال انفجار امروز پیش نمی آمد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 11 بهمن |
