خلاصه بیانیه راهبردی رهبر جمهوری اسلامی که با واقعیات جامعه
امروز ایران بیگانه است و به همین دلیل نیز، علیرغم میزگردهائی
که سیمای جمهوری اسلامی بر محور آن تشکیل میدهد و ستایشی که
حسن روحانی از آن کرده، بسرعت به حاشیه رویدادهای ساعت به ساعت
جامعه و حاکمیت خواهد رفت. همان سرنوشتی که نامگذاری سالها در
سخنرانی های نوروزی وی در مشهد تاکنون داشته است. همانگونه که
سرانجام معلوم شد نامه "پیام انقلاب شما را شنیدم" را چه کسی
برای شاه نوشت و یا نام واقعی "رشیدی مطلق" که مقاله "خمینی
هندی" را نوشت و دستور انتشار آن در مطبوعات سال 56 را داد
چیست و کیست، نام و هویت نویسنده و نویسندگان این بیانیه در
بیت رهبری و یا مرتبط با بیت رهبری نیز بالاخره آشکار خواهد
شد. به اصطلاحات مندرج در این بیانیه که ما آن را قرمز کرده
ایم بدقت توجه کنید. آنها که این بیانیه را نوشته اند اگر
مامور و یا بی خبر نباشند، قطعا چاپلوس و یا چاپلوسانی هستند
که می کوشند پشت این نوع گزارش ها سنگر موقعیت خود را حفظ
کنند!
خلاصه بیانیه رهبر:
انقلاب اسلامی با حفظ و پایبندی به شعارهای خود همچنان به پیش
میرود.
شعارهای جهانی این انقلاب دینی هرگز بیمصرف و بیفایده
نخواهند شد، زیرا فطرت بشر در همهی عصرها با آن سرشته است:
آزادی، اخلاق، معنویت، عدالت، استقلال، عزّت، عقلانیّت،
برادری. (نگاهی به اختلافات درون حکومتی بر سر قدرت و ثروت و
سقوط اخلاف و عدالت در ایران در رد این ادعای بیانیه است. پیک
نت)
انقلاب اسلامی همچون پدیدهای زنده و با اراده، همواره دارای
انعطاف و آمادهی تصحیح خطاهای خویش است، امّا تجدیدنظرپذیر و
اهل انفعال نیست. با خطوط اصلی خود هرگز بیمبالاتی نمیکند و
برایش مهم است که چرا بماند و چگونه بماند. مرتکب افراطها و
چپ رویهایی که مایهی ننگ
بسیاری از قیامها و جنبشها است، نشده است. در هیچ معرکهای
حتّی با آمریکا و صدّام، گلولهی اوّل را شلیک نکرده و در
همهی موارد، پس از حملهی دشمن از خود دفاع کرده و البتّه
ضربت متقابل را محکم فرود آورده است.
با سقوط و حذف شوروی و اقمارش و پدید آمدن قطبهای جدید قدرت،
تقابل دوگانهی جدید «اسلام و استکبار» پدیدهی برجستهی جهان
معاصر و کانون توجّه جهانیان شد.
عظمت پیشرفتهای چهلسالهی ملّت ایران آنگاه بدرستی دیده
میشود که این مدّت، با مدّتهای مشابه در انقلابهای بزرگی
همچون انقلاب فرانسه و انقلاب اکتبر شوروی و انقلاب هند مقایسه
شود.
پیشران کشور در عرصهی علم و فنّاوری و ایجاد زیرساختهای
حیاتی و اقتصادی و عمرانی شد که تا اکنون ثمرات بالندهی آن
روز به روز فراگیرتر میشود. هزاران شرکت دانشبنیان، هزاران
طرح زیرساختی و ضروری برای کشور در حوزههای عمران و حمل و نقل
و صنعت و نیرو و معدن و سلامت و کشاورزی و آب و غیره،
میلیونها تحصیلکردهی دانشگاهی یا در حال تحصیل، هزاران واحد
دانشگاهی در سراسر کشور، دهها طرح بزرگ از قبیل چرخهی سوخت
هستهای، سلّولهای بنیادی، فناوری نانو، زیستفنّاوری و غیره
با رتبههای نخستین در کلّ جهان، شصت برابر شدن صادرات
غیرنفتی، نزدیک به ده برابر شدن واحدهای صنعتی، دهها برابر
شدن صنایع از نظر کیفی، تبدیل صنعت مونتاژ به فنّاوری بومی،
برجستگی محسوس در رشتههای گوناگون مهندسی از جمله در صنایع
دفاعی، درخشش در رشتههای مهم و حسّاس پزشکی و جایگاه مرجعیّت
در آن و دهها نمونهی دیگر از پیشرفت، محصول آن روحیه و آن
حضور و آن احساس جمعی است که انقلاب برای کشور به ارمغان آورد.
انقلاب مشارکت مردمی را در مسائل سیاسی مانند انتخابات،
مقابله با فتنههای داخلی، حضور در صحنههای ملّی و
استکبارستیزی به اوج رسانید
نظام کفّهی عدالت را در تقسیم امکانات عمومی کشور سنگین کرد.
نارضایتی این حقیر از کارکرد عدالت در کشور به دلیل آنکه این
ارزش والا باید گوهر بیهمتا بر تارک نظام جمهوری اسلامی باشد
و هنوز نیست، نباید به این معنی گرفته شود که برای استقرار
عدالت کار انجام نگرفته است. واقعیّت آن است که دستاوردهای
مبارزه با بیعدالتی در این چهار دهه، با هیچ دورهی دیگر
گذشته قابل مقایسه نیست. در رژیم طاغوت بیشترین خدمات و
درآمدهای کشور در اختیار گروه کوچکی از پایتختنشینان یا
همسانان آنان در برخی دیگر از نقاط کشور بود. مردم بیشتر شهرها
بویژه مناطق دوردست و روستاها در آخر فهرست و غالباً محروم از
نیازهای اوّلیهی زیرساختی و خدمترسانی بودند. جمهوری اسلامی
در شمار موفّقترین حاکمیّتهای جهان در جابهجایی خدمت و ثروت
از مرکز به همه جای کشور، و از مناطق مرفّهنشین شهرها به
مناطق پاییندست آن بوده است. آمار بزرگ راهسازی و خانهسازی
و ایجاد مراکز صنعتی و اصلاح امور کشاورزی و رساندن برق و آب و
مراکز درمانی و واحدهای دانشگاهی و سدّ و نیروگاه و امثال آن
به دورترین مناطق کشور، حقیقتاً افتخارآفرین است؛ بیشک این
همه، نه در تبلیغات نارسای مسئولان انعکاس یافته و نه زبان
بدخواهان خارجی و داخلی به آن اعتراف کرده است.
رویکرد دینی و اخلاقی در جمهوری اسلامی، دلهای مستعد و نورانی
بویژه جوانان را مجذوب کرد و فضا به سود دین و اخلاق دگرگون
شد. مجاهدتهای جوانان در میدانهای سخت از جمله دفاع مقدّس،
با ذکر و دعا و روحیهی برادری و ایثار همراه شد و ماجراهای
صدر اسلام را زنده و نمایان در برابر چشم همه نهاد. پدران و
مادران و همسران با احساس وظیفهی دینی از عزیزان خود که به
جبهههای گوناگون جهاد میشتافتند دل کندند و سپس، آنگاه که با
پیکر خونآلود یا جسم آسیبدیدهی آنان روبهرو شدند، مصیبت را
با شکر همراه کردند. مساجد و فضاهای دینی رونقی بیسابقه گرفت.
صف نوبت برای اعتکاف از هزاران جوان و استاد و دانشجو و زن و
مرد و صف نوبت برای اردوهای جهادی و جهادسازندگی و بسیج
سازندگی از هزاران جوان داوطلب و فداکار آکنده شد. نماز و حج و
روزهداری و پیادهروی زیارت و مراسم گوناگون دینی و انفاقات و
صدقات واجب و مستحب در همه جا بویژه میان جوانان رونق یافت و
تا امروز، روز به روز بیشتر و با کیفیتتر شده است. و این
معجزهای دیگر از انقلاب و نظام اسلامی فعّال و پیشرو است.
اینها بخشی محدود از سرفصلهای عمده در سرگذشت چهلسالهی
انقلاب اسلامی است. محصول تلاش چهلساله، اکنون برابر چشم ما
است: کشور و ملّتی مستقل، آزاد، مقتدر، با عزّت، متدیّن،
پیشرفته در علم، انباشته از تجربههایی گرانبها، مطمئن و
امیدوار، دارای تأثیر اساسی در منطقه و دارای منطق قوی در
مسائل جهانی، رکورددار در شتاب پیشرفتهای علمی، ر کورددار در
رسیدن به رتبههای بالا در دانشها و فنّاوریهای مهم از قبیل
هستهای و سلّولهای بنیادی و نانو و هوافضا و امثال آن، سرآمد
در گسترش خدمات اجتماعی، سرآمد در انگیزههای جهادی میان
جوانان، سرآمد در جمعیّت جوان کارآمد، و بسی ویژگیهای
افتخارآمیز دیگر که همگی محصول انقلاب و نتیجهی جهتگیریهای
انقلابی و جهادی است.
ایران مقتدر، امروز هم مانند آغاز انقلاب با چالشهای مستکبران
روبهرو است امّا با تفاوتی کاملاً معنیدار. اگر آن روز چالش
با آمریکا بر سر کوتاه کردن دست عمّال بیگانه یا تعطیلی سفارت
رژیم صهیونیستی در تهران یا رسوا کردن لانهی جاسوسی بود،
امروز چالش بر سرِ حضور ایران مقتدر در مرزهای رژیم صهیونیستی
و برچیدن بساط نفوذ نامشروع آمریکا از منطقهی غرب آسیا و
حمایت جمهوری اسلامی از مبارزات مجاهدان فلسطینی در قلب
سرزمینهای اشغالی و دفاع از پرچم برافراشتهی حزباللّه و
مقاومت در سراسر این منطقه است. و اگر آن روز، مشکل غرب
جلوگیری از خرید تسلیحات ابتدایی برای ایران بود، امروز مشکل
او جلوگیری از انتقال سلاحهای پیشرفتهی ایرانی به نیروهای
مقاومت است. و اگر آن روز گمان آمریکا آن بود که با چند ایرانی
خودفروخته یا با چند هواپیما و بالگرد خواهد توانست بر نظام
اسلامی و ملّت ایران فائق آید، امروز برای مقابلهی سیاسی و
امنیّتی با جمهوری اسلامی، خود را محتاج به یک ائتلاف بزرگ از
دهها دولت معاند یا مرعوب میبیند و البتّه باز هم در
رویارویی، شکست میخورد.
راه طی شده فقط قطعهای از مسیر افتخارآمیز به سوی آرمانهای
بلند نظام جمهوری اسلامی است. دنبالهی این مسیر که به
گمان زیاد، به دشواریِ
گذشتهها نیست، باید با همّت و هشیاری و سرعت عمل و ابتکار شما
جوانان طی شود. مدیران جوان، کارگزاران جوان، اندیشمندان جوان،
فعّالان جوان، در همهی میدانهای سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و
بینالمللی و نیز در عرصههای دین و اخلاق و معنویّت و عدالت،
باید شانههای خود را به زیر بار مسئولیّت دهند،
جمعیّت جوان زیر
۴۰
سال که بخش مهمّی از آن نتیجهی موج جمعیّتی ایجاد شده در
دههی
۶۰
است، فرصت ارزشمندی برای کشور است.
۳۶
میلیون نفر در سنین میانهی
۱۵
و
۴۰
سالگی، نزدیک به
۱۴
میلیون نفر دارای تحصیلات عالی، رتبهی دوّم جهان در
دانشآموختگان علوم و مهندسی، اینها ثروت عظیمی برای کشور است
که هیچ اندوختهی مادّی با آن مقایسه نمیتواند شد.
ایران با دارا بودن یک درصد جمعیّت جهان، دارای
۷
درصد ذخایر معدنی جهان است: منابع عظیم زیرزمینی، موقعیت
استثنائی جغرافیایی میان شرق و غرب و شمال و جنوب، بازار بزرگ
ملّی، بازار بزرگ منطقهای با داشتن
۱۵
همسایه با
۶۰۰
میلیون جمعیّت، سواحل دریایی طولانی، حاصلخیزی زمین با محصولات
متنوّع کشاورزی و باغی، اقتصاد بزرگ و متنوع، بخشهایی از
ظرفیّتهای کشور است؛ بسیاری از ظرفیّتها دستنخورده مانده است.
گفته شده است که ایران از نظر ظرفیّتهای استفاده نشدهی طبیعی
و انسانی در رتبهی اوّل جهان است.
نخستین توصیهی من امید و نگاه خوشبینانه به آینده است. بدون
این کلید اساسیِ همهی قفلها، هیچ گامی نمیتوان برداشت. آنچه
میگویم یک امید صادق و متّکی به
واقعیّت های عینی است. اینجانب همواره از امید کاذب و
فریبنده دوری جستهام، امّا خود و همه را از نومیدی بیجا و
ترس کاذب نیز برحذر داشتهام و برحذر میدارم. در طول این چهل
سال و اکنون مانند همیشه سیاست تبلیغی و رسانهای دشمن و
فعّالترین برنامههای آن، مأیوسسازی مردم و حتّی مسئولان و
مدیران ما از آینده است. خبرهای دروغ، تحلیلهای مغرضانه،
وارونه نشان دادن واقعیّتها، پنهان کردن جلوههای امیدبخش،
بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ،
برنامهی همیشگی هزاران رسانهی صوتی و تصویری و اینترنتی
دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه دنبالههای آنان در داخل کشور
نیز قابل مشاهدهاند که با استفاده از آزادیها در خدمت
دشمن حرکت میکنند. شما
جوانان باید پیشگام در شکستن این محاصرهی تبلیغاتی باشید.
و امّا توصیهها:
دانش، آشکارترین وسیلهی عزّت و قدرت یک کشور است. روی دیگر
دانایی، توانایی است. دنیای غرب به برکت دانش خود بود که
توانست برای خود ثروت و نفوذ و قدرت دویست ساله فراهم کند و با
وجود تهیدستی در بنیانهای اخلاقی و اعتقادی، با تحمیل سبک
زندگی غربی به جوامع عقبمانده از کاروان علم، اختیار سیاست و
اقتصاد آنها را به دست گیرد. ما به سوءاستفاده از دانش مانند
آنچه غرب کرد، توصیه نمیکنیم، اما مؤکّداً به نیاز کشور به
جوشاندن چشمهی دانش در میان خود اصرار میورزیم.
امّا آنچه من میخواهم بگویم این
است که این راه طی شده، با همهی اهمیّتش فقط یک آغاز بوده است
و نه بیشتر. ما هنوز
از قلّههای دانش جهان بسیار عقبیم؛ باید به قلّهها دست
یابیم.
راستگویی، شجاعت، تواضع، اعتماد به نفس و دیگر خلقیّات نیکو
است. معنویّت و اخلاق، جهتدهندهی همهی حرکتها و فعّالیّتهای
فردی و اجتماعی و نیاز اصلی جامعه است؛ بودن آنها، محیط زندگی
را حتّی با کمبودهای مادّی، بهشت میسازد و نبودن آن حتّی با
برخورداری مادّی، جهنّم میآفریند.
ابزارهای رسانهای پیشرفته و فراگیر، امکان بسیار خطرناکی در
اختیار کانونهای ضدّ معنویّت و ضدّ اخلاق نهاده است و
هماکنون تهاجم روزافزون دشمنان به دلهای پاک جوانان و
نوجوانان و حتّی نونهالان با بهرهگیری از این ابزارها را به
چشم خود میبینیم. دستگاههای مسئول حکومتی در این باره وظایفی
سنگین بر عهده دارند که باید هوشمندانه و کاملاً مسئولانه صورت
گیرد.
اقتصاد قوی، نقطهی قوّت و عامل مهمّ سلطهناپذیری و
نفوذناپذیری کشور است و اقتصاد ضعیف، نقطهی ضعف و زمینهساز
نفوذ و سلطه و دخالت دشمنان است. اقتصاد البتّه هدف جامعهی
اسلامی نیست، امّا وسیلهای است که بدون آن نمیتوان به هدفها
رسید.
سالهای اخیر از سوی اینجانب بارها تکرار و بر آن تأکید شده،
به خاطر همین تأثیر شگرفی است که اقتصاد میتواند بر زندگی
امروز و فردای جامعه بگذارد.
عملکردهای ضعیف، اقتصاد کشور را از بیرون و درون دچار
چالش ساخته است. چالش بیرونی
تحریم و وسوسههای دشمن است. چالش درونی عبارت از عیوب ساختاری
و ضعفهای مدیریّتی است.
مهمترین عیوب، وابستگی اقتصاد به نفت،
دولتی بودن بخشهایی از اقتصاد
که در حیطهی وظایف دولت نیست، نگاه به خارج و نه به توان و
ظرفیّت داخلی، استفادهی اندک از ظرفیّت نیروی انسانی کشور،
بودجه بندی معیوب و
نامتوازن، و سرانجام عدم ثبات سیاستهای اجرائی اقتصاد و عدم
رعایت اولویّتها و وجود هزینههای زائد و حتّی مسرفانه در
بخشهایی از دستگاههای حکومتی است. نتیجهی اینها مشکلات زندگی
مردم از قبیل بیکاری جوانها، فقر درآمدی در طبقهی ضعیف و
امثال آن است.
مردمی کردن اقتصاد و تصدّیگری نکردن دولت، برونگرایی با
استفاده از ظرفیّتهایی که قبلاً به آن اشاره شد، بخشهای مهمّ
این راهحلها است.
فساد اقتصادی و اخلاقی و سیاسی،، زلزلهی ویرانگر و ضربهزننده
به مشروعیّت آنها است؛ و این برای جمهوری اسلامی بسیار جدّیتر
و بنیانیتر از دیگر نظامها است.
البتّه نسبت فساد در میان کارگزاران حکومت جمهوری اسلامی در
مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر و بخصوص با رژیم طاغوت که سر
تا پا فساد و فسادپرور بود، بسی کمتر است و بحمداللّه مأموران
این نظام غالباً سلامت خود را نگاه داشتهاند، ولی حتّی آنچه
هست غیرقابل قبول است.
در جمهوری اسلامی کسب ثروت نهتنها جرم نیست که مورد تشویق نیز
هست، امّا تبعیض در توزیع منابع عمومی و میدان دادن به
ویژهخواری و مدارا با فریبگران اقتصادی که همه به بیعدالتی
میانجامد، بشدّت ممنوع است؛ همچنین غفلت از قشرهای نیازمند
حمایت، به هیچ رو مورد قبول نیست.
استقلال ملّی به معنی آزادی ملّت و حکومت از تحمیل و زورگویی
قدرتهای سلطهگر جهان است. و آزادی اجتماعی به معنای حقّ
تصمیمگیری و عمل کردن و اندیشیدن برای همهی افراد جامعه است
«استقلال» نباید به معنی زندانی کردن سیاست و اقتصاد کشور در
میان مرزهای خود، و «آزادی» نباید در تقابل با اخلاق و قانون و
ارزشهای الهی و حقوق عمومی تعریف شود.
امروز ملّت ایران علاوه بر آمریکای جنایتکار، تعدادی از
دولتهای اروپایی را نیز خدعهگر و غیرقابل اعتماد میداند.
دولت جمهوری اسلامی باید مرزبندی خود را با آنها با دقّت حفظ
کند؛ از ارزشهای انقلابی و ملّی خود، یک گام هم عقبنشینی
نکند. در مورد آمریکا حلّ هیچ مشکلی متصوّر نیست و مذاکره با
آن جز زیان مادّی و معنوی محصولی نخواهد داشت.
در پایان از حضور سرافرازانه و افتخارانگیز و دشمنشکن ملّت
عزیز در بیستودوّم بهمن و چهلمین سالگرد انقلاب عظیم اسلامی
تشکّر میکنم و پیشانی سپاس بر درگاه حضرت حق میسایم.
دعاگوی شما
سیّدعلی خامنهای
۲۲
/
بهمنماه / ۱۳۹۷
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 27 بهمن |