|
70 هزار پروژه استانی و 6 هزار پرژه ملی با عمر بیش از 20 سال
برخی از آنها در انتظار تکمیل به ویرانه تبدیل شده و می شوند،
روی دست نه دولت روحانی، بلکه روی دست نظام مانده است.
این فاجعه حاصل لابی سیاسی نمایندگان ادوار مجلس و وزرای ادوار
دولت هاست که برای بقای خود بدون هیچ آینده نگری کلنگ جاده ها،
بیمارستان ها، مدرسه ها، اماکن ورزشی و تفریحی و... را به زمین
زدند و میلیاردها تومان از بودجه عمومی را سالیانه گرفتند و
گفتند که آن را صرف تکمیل این پروژه ها می کنند و اگر کرده
بودند اکنون روی دست نظام نبود.
اکنون دولت روحانی دو دست را بالا برده و اعلام کرده که بودجه
مورد نیاز تکمیل این طرح ها را ندارد.
طرح هائی که سالها میلیاردها تومان در جدول
ردیف بودجه به آنها اختصاص
یافت و به مردم وعده داده شد که با تکمیل آنها زندگی زحمتکشان،
کارگران و کشاورزان و اقشار متوسط اجتماعی بهتر خواهد شد.
اکنون دولت روحانی در محاصره تحریم ها، زیر فشار تحمیل بودجه
نهادهای فرهنگی غیر پاسخگو و فلج اقتصادی مملکت حدود 700 هزار
میلیارد تومان بودجه برای تکمیل این پروژه ها نیاز دارد.
گفته می شود بیش از 1500 میلیارد دلار در دست مردم است که تحت
هیچ شرایطی حاضر به تزریق آن به سیستم اقتصاد دردمند نظام
نیستند، زیرا همه اعتمادها به کل نظام فرو ریخته است. علیرغم
این دردمندی و این فروپاشی اعتمادها، هنوز لاشخورهای به صف شده
در حزب اتاق ایران و اتاق بازرگانی همچنان مانند زالو خون مردم
و مملکت را می بلعند واین درحالی است که اگر اعتماد ملی فرو
نریخته و آن پولی که در دست مردم است به بانکها سرازیر می شد
امکان ایجاد سه میلیون شغل در مملکت فراهم می شد. نتایج اعتماد
فرو ریخته درجامعه، هنوز در راه است!
زالوهای اتاق ایران و اتاق بازرگانی روی موج بحران اقتصادی و
بحران اعتماد عمومی می خواهند سوار شده و پروژه های ناتمام را
به بهانه تکمیل آنها مجانی در اختیار بگیرند. اگر دولت و نظام
از این اتاق ها سئوال می کردند پول وعده تکمیل این پروژه ها را
از کجا آورده اید، آنوقت گام بلند به سوی جلب اعتماد مردم
برداشته می شد. در غیر اینصور زیر فشار تورم 40 درصدی کمر مردم
و نظام یکجا خواهد شکست و این همان نقطه ضعف و باصطلاح پاشنه
آشیلی است که ترامپ و امریکا روی آن حساب باز کرده اند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 8 آذر |
