|
این صفحه اول روزنامه آیندگان، روزنامه صبح ایران در سالهای
پیش از انقلاب است. عناوین این صفحه نشان میدهد که تنش میان
عراق و ایران به جنگ 8 ساله جمهوری اسلامی و عراق محدود نمی
شود. در دوران پیش از انقلاب نیز بارها میان ایران و عراق صف
بندی نظامی در مرزها و حتی حرکت واحدهای نظامی به طرف یکدیگر
آغاز شد و می رفت تا تبدیل به نبرد ارتش های دو کشور شود. هر
دو ارتش دندانی به هم نشان میدادند و سپس سرجایشان میخکوب می
شدند.
عراقی
ها برای اروند رود همیشه خواب های بزرگ دیده بودند. خوابی که
فکر نمی کنیم هنوز از آن بیدار شده باشند و آینده تعبیر این
خواب را نشان خواهد داد.
در
زمان شاه صف بندیهای نظامی سرانجام با کنفرانس الجزایر در سال
1974 به مصالحه انجامید. مذاکرات میان شاه و صدام حسین که آن
زمان معاون رئیس جمهور "حسن البکر" و در واقع رئیس جمهور اصلی
عراق بود در الجزایر و بابتکار رئیس جمهور آن کشور بدست آمد.
حسن البکر از اقوام نزدیک صدام حسین و هر دو از یک قبیله بودند
وصدام اندک زمانی پس از بازگشت از الجزایر علیه او کودتا کرد و
قدرت را کامل بدست گرفت.
عراق
همیشه برای خوزستان ایران نقشه داشته است. از جمله محصول آن
تنش های دوران شاه میان دو کشور اخراج ایرانی های مقیم عراق از
آن کشور بود که به معاودین عراقی معروف شدند. کردها نیز با هر
یورش نظامی ارتش صدام حسین به کردستان عراق و کشتار آنها،
همانگونه که در عنوان اول روزنامه آیندگان می بینید گروه گروه
به ایران پناهنده شدند. هر گاه اوضاع سیاسی میان دو کشور تیره
بود، ایران از کردهای عراق حمایت مالی و تسلیحاتی می کرد و
آنگاه که مصالحه ای صورت می گرفت این کمک ها نیز قطع می شد. از
جمله به ملامصطفی بارزانی پدر مسعود بارزانی که اکنون رهبر
معنوی اقلیم کردستان است.
ملامصطفی
پس از قطع کمک های ایران به همراه پیشمرگه های خود به ایران
پناهنده شد و تا زمان در گذشت در خانه ای که بدستور شاه در شهر
کرج در اختیارش گذاشته بودند ساکن بود.
اما
سرنوشت معاودان عراقی به گونه ای دیگر بود. آنها یا از پدر و
مادر ایرانی در عراق متولد شده بودند و یا ایرانیانی بودند که
به نجف و کربلا کوچ کرده بودند و در شهرهای دیگر عراق پراکنده
شده بودند. صدام حسین در چند نوبت یکبار چند هزار تن از آنها
را به این بهانه که ستون پنجم ایران در عراق هستند به ایران
بازگرداند و یا اخراج کرد. آنها در زمان شاه برای خود دسته
بندی هائی در ایران تشکیل داده بودند و دولت هم امکانات خوبی
را در اختیارشان گذاشته بود اما پس از انقلاب آنها نقش دیگری
پیدا کردند. ابتد در حزبی که آیت الله شاهرودی با نام "مجلس
اعلای انقلاب اسلامی عراق" درست کرد بسیاری شان عضو شدند. امید
جمهوری اسلامی آن بود که یک انقلاب اسلامی شبیه ایران در عراق
هم روی خواهد داد و این حزب رهبری آن را بدست خواهد گرفت.
بتدریج رهبری این حزب در جمهوری اسلامی به آیت الله حکیم که از
روحانیون مهاجر نجف به ایران بود سپرده شد. افرادی از میان
همین معاودین در جنگ با عراق شرکت کردند و شمار قابل توجهی از
آنها عضو بسیج و سپاه شدند. از جمله همین محمد رضا نقدی که
اکنون فرمانده بسیج است و انگار دستور دارد هر روز درباره هر
مسئله ای در ایران اظهار نظر کند تا در مطبوعات مطرح باشد.
شماری از آنها در جمهوری اسلامی بتدریج زندانبان زندانیان
سیاسی شدند، در نهادهای امنیتی ماموریت خارج از کشور گرفتند و
....
با
سقوط صدام حسین، آیت الله حکیم با نوشتن نامه ای به آقای خامنه
ای که رهبر شده بود خدا حافظی گله آمیزی کرده و راهی بغداد شد.
او دل خونی از دخالت های خامنه ای و شاهرودی و نهادهای امنیتی
جمهوری اسلامی در حزب انقلاب اسلامی عراق داشت و با همین دل
خونین به عراق بازگشت. اندک زمانی پس از بازگشت به عراق ناگهان
ترور شد و مسئولیتش به برادرش عمار سپرده شد. حالا هم هنوز این
حزب وابسته به جمهوری اسلامی است اما دیگر پر و بالش در عراق
ریخته و مقتدا صدر شیعه با اعلام استقلال از جمهوری اسلامی جای
خالی او را پر کرده است.
معاودان
عراقی حتی در حوزه های علمیه قم و مشهد نیز به درجات مذهبی
رسیدند و این درحالی است که روحانیت و مراجع شیعه مقیم نجف
بصورت تاریخی روحانیون حوزه های علمیه قم و مشهد را قبول
ندارند و تحویل نمی گیرند و بسیاری از روحانیون شیعه ایران
برای دیدن دوره های مذهبی در گذشته راهی نجف می شدند و چند
سالی در آنجا درس می خواندند تا موقعیت خودشان را تثبیت کنند و
اغلب مراجع بزرگ شیعه نیز مقیم نجف بودند. مانند آیت الله
سیستانی که اکنون ساکن عراق و باحتمال بسیار "نجف" است.
ماجرای
معاودان عراقی در ایران سرگذشتی چند ده ساله دارد که اگر
روزگاری بصورت مستند و مکتوب فاش شود ما و شما با حقایق بسیاری
از نقش آفرینی آنها در حوادث مختلف پس از انقلاب ایران آشنا
خواهیم شد. بهرحال این صفحه اول روزنامه آیندگان است که با
عنوان بزرگ پناه آوردن کردهای عراق به ایران منتشر شده است.
شاید رقم 70 هزار بزرگ نمائی باشد و بخشی از جنگ تبلیغاتی شاه
با صدام حسین، زیرا این نوع خبرها را حکومت به مطبوعات می داد
تا منتشر کنند و نه آن که مطبوعات و خبرنگاران خود بدنبال این
خبرها رفته و بطور مستند دست به ارقام و آماری بیابند.
در
همین صفحه خبر کوتاهی درباره کمبود نان در ایران هم منتشر شده
است. خبری کوتاه که مانند نوک زیر دریائی از آب بیرون زده است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 8 آذر |
