روزی که سقف فرودگاه مهر آباد تهران فرو ریخت

این صفحه اول روزنامه کیهان در آغاز دهه 50، یک روز پس از فرو ریختن سقف فرودگاه مهرآباد است. روز نخست این حادثه باور نکردنی، روزنامه ها اجازه انتشار مشروح خبر را نیافتند. نه تنها خبر بلکه اجازه انتشار و حتی گرفتن عکس از فاجعه را هم به خبرنگاران و عکاسان خبری ندادند، اما در روزهای بعد رژیم با هدف توجیه حادثه اجازه انتشار اخبار بیشتری را در باره این فاجعه داد، البته بر محوری که خود تعیین کرده بود و در دو عنوان روزنامه کیهان می خوانید. این که پیچ و مهره های ستون ها سست بود، پایه ها و ستون ها ضعیف بودند و ....

این توجیهات جانشین اصل خبر و شمار قربانیانی شد که هرگز رقم و نام آنها اعلام نشد، درحالیکه تعداد غیر رسمی قربانیان تا 400 مسافر و استقبال کننده برآورد شد. پیمانکار و مهندسان ناظر و سازندگان چه کسانی بودند؟ چه وابستگی به رژیم داشتند؟ دلیل واقعی فروریختن ناگهانی سقف سالن چند سال پس از ساخته شدن چه بود؟ خبر در روزهای بعد در امواج اخبار دیگر آن روزها که عمدتا خارجی بود تا داخلی فراموش شد. حتی در همین صفحه اول روزنامه کیهان هم می بینید که در آن دوران بیشتر اخبار خارجی پوشش داده می شد تا اخبار داخلی منتشر شود مگر اخبار رسمی و حکومتی مثل سخنرانی ها و رهنمودهای شاه و یا نخست وزیر و یا برخی تصمیمات ساده وزارت خانه!

گریبان سازنده سالن بزرگ فرودگاه را هم نه گرفتند و نه تسلیم دادگاهش کردند. و سالن بزرگ تا مدتها بسته بود تا سقفی تازه برای آن ساخته شد. برای چند سال چادر بزرگی کنار سالن فرو ریخته برپا کردند و استقبال ها محدود شد تا سقف جدید ساخته شد. یعنی همین سالن اصلی فرودگاه مهرآباد که اکنون هست.

حالا فرودگاه مهرآباد دیگر فرودگاه بزرگ و اول تهران نیست و فرودگاه خمینی فرودگاه بزرگ ایران است. از عمر فرودگاه مهر آباد حدود ۸۰ سال می گذرد.

به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet @pyknet

 پیک نت 11 آذر