رئیس قوه قضاییه که ظاهرا پشت دستش را داغ کرده که در جلسه یا
کنفرانس خبری با حضور خبرنگاران داخلی و خارجی شرکت کند، به
شیوه رهبر که مقامات را جمع می کند و خود سخنرانی می کند،
مسئولان قضایی را جمع می کند و هرچه دلش بخواهد می گوید و کسی
نیست که سئوال کند!
از جمله، روز گذشته در جلسه ای با مسئولان قضائی نخست درک خود
از علنی بودن دادگاه ها را اینگونه بیان کرد:
«گمان عده ای این است که معنای علنی بودن رسیدگی در دادگاه ها،
پخش مستقیم روند محاکمه است. درحالیکه حتی اگر یک قاضی تشخیص
بدهد که دادگاه به صورت علنی برگزار شود باز هم تا زمان قطعیت
رای کسی حق انتشار جزییات روند رسیدگی را ندارد.»
در بخش دیگری از سخنانش درباره شکنجه و ضرب و شتم کارگران
معترض نیز گفت:
«یک خبرنگار مدعی شده است که کارگری به دلیل مطالبه حقوق خود
مورد شکنجه و یا ضرب و شتم قرار گرفته و این مسأله محرز است.
ما موضوع را پیگیری کردیم و طبق گزارش ها به چنین چیزی نرسیدیم.
اگر چنین ادعایی درست باشد باید با آن مامور و مسئول مافوقش به
شدت برخورد شود اما بر حسب گزارش ها این موضوع کذب بوده وکسانی
که چنین ادعایی دارند، باید ادله ارائه کنند. »
ایشان اگر دنبال ادله می گردد، چرا گریبان خبرنگار را می گیرد؟
فعالان کارگران هفت تپه را به تهران بخواهد و یا خود برود به
جمع آنها در محل و سئوال کند و مشاهده کند و ببیند ضرب و شتم و
شکنجه شده اند یا نشده اند؟ والا تهدید خبرنگار برای آوردن
ادله معنائی جز تهدید و ترساندن خبرنگاران برای انتشار اخبار
ندارد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 13 آذر |