|
رهبر جمهوری اسلامی هنوز نمی خواهد اعتراف کند که در دوران
رهبری او با 70 در صد اختیارات حکومتی نه تنها انقلاب 57 بلکه
مملکت درحال بر باد رفتن است. هنوز دم از افزایش رویش یافتگان
انقلابی در دوران بعد از انقلاب - که البته اشاره اش به دوران
رهبری خودش است- می زند. (سخنرانی هفته گذشته). ناممکن است که
نداند ایران را به کدام فاجعه ای برده است. میداند و به همین
دلیل نیز گفته می شود که در جلسات غیر علنی با سران حکومتی و
یا درجلسات با فرماندهان سپاه بسیار عصبی است و روز به روز
تندخو تر می شود. عصبی است و تندخو زیرا فهمیده است که نه مردم
و نه حتی حکومتیان دیگر برای حرفهایش تره هم خرد نمی کنند،
زیرا با حرف ها و برنامه های او نظام و مملکت به اینجا رسیده
است. هرکس سعی می کند با ابراز ارادت و چاپلوسی سر خود را
پائین بیاورد تا موج های آخر خشونت و تصمیمات ناگهانی او
بگذرد. همه میدانند که این دوران زیاد طول نخواهد کشید.
میگویند رضا شاه در آخرین مراحل حکومتش با عصا به جان مقامات
نظامی و غیر نظامی می افتاد و آنها اعتراضی نمی کردند تا مبادا
گرفتار تیر غیب او شوند. میدانستند که جای عصا خوب می شود اما
مرگ را هیچ درمانی نیست. محال است که او این نظر عبدالله نوری
وزیر کشور دولت خاتمی و نماینده آقای خمینی در سپاه که سه روز
پیش در یکی از دیدارهایش بیان کرده را با خشم و غضب نخوانده
باشد. نوری که 5 سال زندان جمهوری اسلامی را هم در کارنامه اش
دارد و در دادگاه جمله تاریخی "وای بر من و وای بر شما" را
خطاب به رئیس دادگاه گفت، در دیدار اخیرش گفته است:
« در باره مجموع عملکرد 40 ساله نظام، هرمقدار هم که گفته شود
وضعیت فعلی کشور عالی است، بسیاری از مردم درک دیگری از وضعیت
کشور دارند. »
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 27 آذر |
