|
دو جمله و موضع
گیری تاریخی از قول آقای خامنه ای در دو مقطع دو رویداد نقل می
شود که چهره واقعی او در پس ظاهر رئوفی که از خود در دیدارهایش
نشان میدهد را نشان میدهد. می گویند در جریان سرکوب مردم معترض
به تقلب در انتخابات 88 که از آن تعبیر کودتای انتخاباتی می
شود، او به هاشمی رفسنجانی که پس از سرکوب ها خامنه ای حاضر به
دیدار با او شد گفته بود "من به قیمت یک میلیون کشته نمی
گذاشتم نظام سقوط کند!". هاشمی در این دیدار گفته بود که عوارض
این سرکوب ها که به ضرر بقای نظام است، اگر الان هم معلوم
نشود در آینده معلوم خواهد شد!
نقل قول دومی که
از وی برای روحانیون و سیاسیون به یادگار مانده، جمله ایست که
در باره آیت الله آذری قمی گفت. آذری قمی که از مدافعان ولایت
فقیه بود و بنیانگذار روزنامه رسالت، بتدریج منتقد ولایت فقیه
شد و آقای خامنه ای دستور حصر او را همانند حصر آیت الله
منتظری صادر کرد. این همان آیت الهی است که درجریان برگزیده
شدن آقای خامنه ای به رهبری در مجلس خبرگان، آقای خامنه ای در
مخالف با رهبری خود گفت: بنده شرایط مرجعیت را ندارم و فردا
همین آقای آذری قمی که در اینجا نشسته اند از بنده همین ایراد
را خواهند گرفت.
آذری قمی که
خانه اش نزدیک خانه آیت الله منتظری بود و بتدریج دیدگاههای
انتقادی آقای منتظری را تائید می کرد، در حصر بشدت بیمار شد و
برای انتقال او به بیمارستان باید رهبر موافقت می کرد. نزد او
برای گرفتن اجازه انتقال آذری قمی به بیمارستان رفتند و شرحی
از حال وخیم او دادند. آقای خامنه ای گفت "به درک که مریض است
و می میرد!" (مسئله نه مواضع مذهبی و سیاسی ارتجاعی آذری قمی و
امثال او، بلکه بر سر خلق و خوی علی خامنه ایست)
با این نقل قول
هاست که می توان فهمید چرا وی در تمام 3 دهه گذشته که رهبری
جمهوری اسلامی را برعهده داشت، هرگز دستور آزادی زندانیان
سیاسی و عقیدتی و حتی روزنامه نگار و معلم و کارگر و ... را
نداده و اگر لیستی را رئیس قوه قضائیه در اعیاد مذهبی نزد او
برده، لیست دزدها، بدهکاران، محکومین غیر سیاسی بوده است. در
همین شماره پیک نت می خوانید وضع جسمی خانم نرگس محمدی حقوقدان
را که بیش از 8 سال است در زندان است که این تنها یک نمونه از
صدها نمونه است. نام این خلق و خوی، که شامل حال میرحسین موسوی
و مهدی کروبی و محمد خاتمی و آیت الله صانعی و شمار دیگری از
روحانیون و آیت الله های مقیم قم نیز شده، هر چه می تواند باشد
جز خلق و خوی انقلابی!
درباره موسوی و
کروبی می گویند که رهبر بیم دارد آنها اگر از حصر در آینده
شروع کنند به اعلامیه دادن و فتنه برپا شود. اما این یک بهانه
است زیرا همان زمان که روحانی در انتخابات 92 پیروز شد، اگر
فرمان خاتمه حصر داده شده بود، بی تردید کروبی و موسوی اگر هم
اعلامیه ای میدادند در حمایت از روحانی و نتیجه انتخابات 92
بود و ماجرای حصر حل شده بود. اما همان خلق و خوئی که اشاره
کردیم و کینه توزی و انتقام شخصی را هم باید به آن اضافه کرد،
مانع شد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 28 آذر |
