|
این صفحه اول روزنامه اطلاعات پیش از سقوط رژیم شاه است.
هنوز بختیار نخست وزیر است، اما آقای خمینی بازرگان را بعنوان
نخست وزیر اعلام کرده و گفته است که اگر دولت بختبار کنار
برود، مشکلات را حل می کنیم.
هنوز ارتش و پادگانها سقوط نکرده است و به همین دلیل لحن آقای
خمینی زیاد تند نیست.
تظاهرات حمایت از مهندس بازرگان را مرتب سازمان میدهند، اما
همانها که این تظاهرات را سازمان میدادند به محض آسوده شدن
خیالشان از ارتشی که متلاشی شد شروع کردند به کشیدن صندلی از
زیر پای بازرگان.
بتدریج نام اعضای شورای انقلاب اعلام می شود و آنها از پشت
پرده درمی آیند.
آیت الله مطهری که در راس این شورا قرار دارد مدتی بعد ترور می
شود.
نیروی هوائی آخرین اعلام حضور و قدرتش را با پرواز فانتوم ها و
هلیکوپترها بر فرار تهران نشان میدهد.
شاید به این علت که دیگر از نیروی زمینی چیزی باقی نمانده و تا
سقوط ارتش و پادگان ها فاصله کمی باقی مانده است و فانتوم ها و
هلیکوپترها تنها نشانه قدرت ارتش هستند.
رژیم شاه در لبه پرتگاه سقوط است.
علی اصغر حاج سید جوادی که آغازگر نامه های اعتراضی به نخست
وزیر
(هویدا)
و سپس رئیس دفتر شاه و در نهایت خود شاه در سال
1356
بود، برای چند روز بازداشت می شود.
هیچکس نمیداند چرا؟ او هم با مهندس بازرگان دوستی قدیمی داشت و
هم با بختیار.
زمانی که نامه های اعتراضی خطاب به شاه می نوشت و بتدریج می
رفت تا نشریه زیر زمینی
"نهضت"
را منتشر کند، دوستان و همفکرانش به او توصیه کردند که با
مذهبیون و روحانیون تماس گرفته و آنها را نیز به میدان اعتراض
به شاه و فساد و بحران فرا بخواند.
ماه های آغازین
1356
بود و هنوز آیت الله خمینی مستقیما وارد میدان نشده و در نجف
بود و ارتباط هایش با ایران بسیار محدود و تحت نظر اطلاعات و
امنیت رژیم صدام حسین.
سید جوادی با آیت الله های مرجع در قم و با مهندس بازرگان در
تهران تماس گرفت اما دو پاسخ تاریخی گرفت:
1-
مهندس بازرگان برای او پیغام داد که دیگر پیر شده و حال و
حوصله دردسر درگیری با شاه را ندارد.
2-
سه آیت الله مرجع وقت یعنی شریعتمداری، نجفی و مرعشی توسط
نمایندگانشان برای او پیام دادند که اهل سیاست نیستند و نمی
توانند بیانیه و اطلاعیه بنویسند.
شما بنویسید و اقدام کنید، اگر مشکلی پیش آمد از شما حمایت می
کنیم!
همه منتظر بودند که ببینند باد از کدام طرف می وزد تا به
فراخور موقعیت جدید وارد صحنه شوند.
همچنان که بازرگان و گروهش شدند و آن سه آیت الله نیز
یکباره طرفدار حکومت اسلامی شدند و علنی و مخفی با جمهوری
مخالفت کردند منتهی در ابتداء از بیم وسعت نفوذ آیت الله خمینی
در میان مردم جسارت بیانش را نداشتند.
از جمله آیت الله گلپایگانی که هنگام تدوین قانون اساسی برای
آقای خمینی پیغام داد که زیر بار رئیس جمهور شدن زن نمی رود و
به همین دلیل در آن بند قانون اساسی
"رجال
سیاسی"
گنجانده شد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 12 آبان |
