انتخابات میاندوره یی مجلس نمایندگان و سنا آمریکا ششم نوامبر
برگزار شد. انتخاباتی که معمولا با اقبال مردم آمریکا همراه
نیست و مشارکت در آن پایین است، اینبار در کانون توجه همه بود.
حساسیت به این دوره از انتخابات میاندوره یی هم در داخل آمریکا
و هم در خارج و بویژه در ایران قابل توجه بود. این حساسیت چنان
بود که میزان مشارکت در این دوره از متوسط ۴۰ درصد از ۱۹۷۴ تا
کنون به ۴۹ درصد رسید. تنها در سال ۱۹۶۶ مشارکت به رقم امسال
نزدیک بود.
در ایالات متحده جبهه ی مخالفان دونالد ترامپ که عمدتا در حزب
دموکرات متمرکز هستند، سخت به تنور کارزار انتخاباتی دمیدند به
امید اینکه سنا و مجلس نمایندگان را از چنگ جمهوریخواهان
درآورند و ترمز سیاست های ترامپ شوند. در ایران هم حاکمیت
جمهوری اسلامی به پیروزی دموکراتها امید بسته بود تا به زعم
خویش دوره ی ترامپ را بی خطر طی کند. اما نتیجه ی انتخابات
پیروزی یا شکست کامل دولت ترامپ و دموکراتها هیچکدام نبود.
دموکراتها اکثریت مجلس نمایندگان را به دست آوردند و
جمهوریخواهان سنا را حفظ و حتی اکثریت خود را در آن تقویت
کردند. دموکراتها با داشتن اکثریت مجلس نمایندگان و به تبع آن
ریاست کمیسیونهای مختلف مجلس میتوانند سد راه سیاستهای داخلی
دولت ترامپ مثلا در زمینه ی مهاجرت و بیمه درمانی شوند یا
تحقیقات گوناگونی را علیه او و دولتش آغاز کنند. جمهوریخواهان
هم با در دست داشتن سنا مناصب قضایی و اجرایی را در کنترل
خواهند داشت. چنانچه دموکراتها موفق شوند مانع اجرای برنامه
های داخلی ترامپ بشوند او در برابر پایگاه اجتماعی اش شکست در
این عرصه را به کارشکنی دموکراتها نسبت خواهد داد. و اما روی
دیگر سکه ی فشار بر ترامپ در حوزه ی سیاستهای داخلی میتواند آن
باشد که او برای جبران آن در زمینه ی سیاست خارجی رویکردی
تهاجمی تر اتخاذ کند و در این میدان گزینه های مشخصی وجود
دارند، از جمله ایران. بنابراین نتایج انتخابات میاندوره ی با
وجود پیروزی دموکراتها در بدست گرفتن اکثریت مجلس نمایندگان نه
تنها ضرورتا پیامدهای مثبتی برای ایران ندارد چه بسا آتش کشمکش
دموکراتها و دولت ترامپ دامن حاکمیت جمهوری اسلامی را بگیرد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 24 آبان |