|
به
۵۰
سال پیش برمیگردم وقتی با همکلاسی‌ها وارد دانشگاه تهران شدیم،
اساتید فرهیخته و دانشجویان پرتلاشی حضور داشتند، در همین
دادگاه اخیر لاهه برخی چهره‌های دانشگاه تهران در تیم وکلای
ایران بودند و یکی از وکلای ایران جزو همکلاسی‌های ما در
دانشکده حقوق بود. الان در مدیریت‌های جامعه که نگاه می‌کنیم
از دور میز هیات دولت تا در مجلس و وزرات خانه‌ها اکثریت قاطع
آنها پرورش‌یافته دانشگاه هستند.
در سال 92 من انتخاب شدم قرار بود دولت را انتخاب کنیم؛ که به
محض انتخاب دلار ارزان شد، امید بیشتر شد؛ چرا که مردم با فضای
امن‌تر آشنا شدند، هنرپیشه سینما، کارگردان و نویسنده امیدوار
شده بودند، دانشجو هم امیدوار شده بود چون می‌دانستند 16 آذر
می‌توانند حرف بزنند.
نقد مانند نمک است که اگر زیاد زیاد باشد غذا شور می‌شود و نمی
شود خورد. دانشجو باید نقاد باشد، اما نقدها باید با اطلاعات
کافی باشد. فردا با برخی اقتصاددان‌هایی که نامه سرگشاده
نوشتند دیدار می‌کنم و برخی حرف‌هایم را به آنان خواهم زد. ما
وقتی از موضوعی نقد می‌کنیم باید شرایط کشور را بدانیم، شما
وقتی دستور ورزش به فردی می‌دهید باید به سن و شرایط او هم
توجه کرد.
شرایط کشور همیشه یکسان نیست در هر شرایطی باید ببینیم راه
چیست. من هر روز لیست قیمت اجناس را می‌بینم می‌دانم وضع زندگی
مردم چگونه است مخصوصا آن‌هایی که حقوق ثابت دارند اما ما باید
در برابر شرایط جدید تسلیم شویم یا به هم امید دهیم. ما از این
راه رد می‌شویم چه غضه بخوریم چه امید داشته باشیم اما اگر
امید داشته باشیم شرایط را بهتر رد می‌کنیم.
تیمی که در آمریکا وجود دارد بدترین تیمی است که در برابر
ایران قرار دارد. جنگ در برابر نظام را در سر دارند و مشروعیت
زدایی هدف آخر آنها است. برای کارآمدی با ما می‌جنگند و برای
مشرعیت زدایی هم وارد عمل می‌شوند. برای همین است که جنگ
روانی راه انداخته‌اند.
به جز چند کشور محدود، دیگرانی نیستند که بگویند که آمریکا کار
خوبی کرده است که از برجام خارج شده است.
بگذارید صریح‌تر صحبت کنم، آمریکا کار خلاف قانون انجام داده
است. شورای امنیت سازمان ملل که آقای ترامپ به ریاست خودش
برگزار کرد، چه پاسخی گرفت؟ همه
۱۴
عضو دیگر در سازمان ملل از برجام تعریف کردند و او نتوانست به
نتیجه‌ای برسد. آقایی که به ظاهر میزبان جمع بود و به دیگران
ویزا می‌داد که در آنجا حاضر شوند و ریاست دوره‌ای شورا را هم
بر عهده داشت، دست خالی از آنجا بیرون آمد.
وقتی آمریکا از برجام خارج شد، توقعشان این بود که ما هم خارج
شویم اگر ما خارج می‌شدیم چه اتفاقی می‌افتاد پرونده به شورای
امنیت برمی‌گشت و تحریم‌های بین‌المللی هم مجددا اجرا می‌شد.
همه دنیا پشت سر آمریکا می‌ایستاد و ما تنها می‌ماندیم اما
نظام جمهوری اسلامی تدبیر به خرج داد عجله نکرد و بدون
دستپاچگی گفت ما مهلتی چندهفته‌ای می‌دهیم تا ببینیم دیگران چه
می‌کنند مهلتی که همچنان نیز ادامه دارد.
ما هر زمان بخواهیم می‌توانیم از برجام خارج شویم مشکلی برای
خروج وجود ندارد، اما خارج شدن مانند خراب کردن است این برجام
نیست که مهم است، این منفعت ملی ماست که اهمیت دارد. قطعا
ایران پیروز این ماجرا است و آمریکا شکست خورده آن است. آمریکا
از لحاظ حقوقی و سیاسی شکست خورده است، از لحاظ حقوقی به چه
معناست؟ ما همیشه افتخار می‌کردیم که در دوران دکتر مصدق
انگلیس از ما شکایت کرد. تیم دکتر مصدق به دادگاه رفت تا بگوید
آن دادگاه صلاحیت رسیدگی به این شکایت را ندارد. دادگاه در
نهایت به نفع ایران رای داد، البته توصیه‌هایی نیز کرد که آن
توصیه‌ها به ضرر ما بود. اما امروز چه؟ ما شکایت کردیم. هم در
صلاحیت پیروز شدیم و هم در اجرای موقت. یعنی دو موفقیت بزرگ در
دادگاه لاهه به دست آوردیم. این موفقیت را چه کسانی به دست
آوردند؟ دیپلمات‌های ما و حقوقدانان جوان ما. ما در دادگاهی در
رم هم برای اموال‌مان پیروزی دیگری به دست آوریم حال ما موفقیم
یا آمریکا؟ قطعا ما. در دعوای اخیر اروپا پشت سر ما ایستاده
است.
اتحادیه اروپا در برابر آمریکا درست روزی که می‌خواهد علیه
ایران اتحاد تشکیل دهد، ایستاده است.
صدا و سیمای باید این را برای مردم باز کند دانشگاه ما باید به
میدان بیاید و به مردم بگویند که حادثه بزرگی در دنیا رخ داده
است. شما ممکن است که بگوید که دولتها نمی‌تواند شرکت‌ها را
راضی کنند که درست است اما دولتها پشت ایران هستند؛ ما هم با
شرکت‌های خودمان مشکل داریم آن هم نه شرکت‌های خصوصی بلکه
شرکت‌های دولتی در همین ماجرای ارز ما هر روز با این شرکت ها
جلسه داشتیم، شرکت‌ها به فکر سود و زیان خودشان هستند.
وقتی شرکت ها می‌آیند می‌گویند
۱۰
شرکت هم آمدند حالا که چه؟ اما زمانی که همین شرکت رفتند هر
روز هم می‌شمارند که این شرکت رفت آن شرکت هم رفت چرا آن روز
شمارش نکردید؟
تا حالا چندین نامه از اساتید را خوانده‌ام اما خیلی
نتوانسته‌ام استفاه کنم، ما از دانشگاه انتظار بالاتری داریم.
فضای مجازی ضمن همه خوبی‌هایی که دارد مشکلاتی هم دارد؛ ما
خودمان به دنبال توسعه فضای مجازی بوده و هستیم اول به خاطر
دانشگاه‌ها و سپس به خاطر شما، در دنیای امروز پیشرفت علمی
بدون آشنایی با فن دیجیتال که زیرساخت‌هایش باید توسط دولت
فراهم شود، ممکن نیست.
همه ما باید سواد فناورانه یاد بگیریم و اگر اینگونه نباشد،
دانشجو موفق نخواهد شد. در همه دنیا برای جذب دانشجو از او
می‌پرسند که به فضای مجازی مسلط است، شیوه تحقیق کردن را
می‌داند یا خیر. اگر این دو را بلد نباشد هیچ دانشگاهی او را
نمی‌پذیرد.
درست است که برای ورود به بسیاری از دانشگاه‌ها باید امتحان
زبان انگلیسی داد، اما من معتقدم داشتن سواد فناورانه از
دانستن زبان هم مهم‌تر است و شرط لازم برای ورود به مقاطع
کارشناسی ارشد و دکترا است.
در چنین شرایطی ما فضای مجازی را باز و زیرساخت‌های آن را
فراهم کردیم اما از آن طرف دشواری‌هایی هم داریم بسیاری از
شایعات در همین فضای مجازی فربه می‌شود و موجب وارد شدن فشار
روانی می‌گردد.
به عقیده من مشکل اصلی ما از دو مساله نشات می‌گیرد فشار
تحریم‌ها و فشار روانی که این دو در کنار یکدیگر موجب مشکلات
ما شده است.
شهریور امسال در هیات دولت لایحه‌ای را تصویب کردیم اساس
سنجش‌ها و ورودی‌ها در همه مقاطع جز مسائل علمی چیز دیگری
نخواهد بود جز چند جرم که نام بردیم. شما می‌خواستید ستاره ها
کم شود آسمان پر ستاره را برداشتیم.
من کمتر دیدم درباره این لایحه حرف بزنند. این لایحه
مهم‌ترین لایحه دولت دوازدهم
است. وعده ما به ملت و دانشجویان این بود که ما دانشگاه امنیتی
نمی‌خواهیم بلکه قانون‌مند می‌خواهیم، ما دانشگاه حزبی و جناحی
نمی‌خواهیم دانشگاه محل علم است و البته محل پاسخ به بسیاری از
سوالات که مطرح می‌شود. گفتند ارتباط رئیس‌جمهور باید بیشتر
باشد که بیشتر خواهد شد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 23 مهر |
