|
"بنی احمد" نماینده مجلس شاهنشاهی بود. از اواسط سال 1356 که
قیمت نقت سقوط کرد و بحران سیاسی – اقتصادی در ایران آغاز شد و
نامه نویسی ها به نخست وزیر "هویدا" و سپس شخص شاه توسط علی
اصغر حاج سیدجوادی وسعت گرفت، در مجلس هم زمزمه های انتقادی
آغاز شد. معدود نمایندگانی به خود جرات دادند و برای نخستین
بار به جای استناد به فرمایشات شاهنشاه آریامهر در باره رفتن
به سوی تمدن بزرگ شاهنشاهی (شبیه تمدنی که روز گذشته آقای
خامنه ای برای رسیدن به آن در سال 1444 بشارت داد) و یا منویات
ایشان در سخنرانی هایش، از بحران و کمبودها و نارضائی مردم سخن
گفتند و هشدار دادند. چاپلوسان درون مجلس که در اکثریت مطلق
بودند توی شکم امثال بنی احمد رفتند اما بتدریج آنها هم وقتی
حضور مردم در خیابانها را دیدند فهمیدند کار خراب است. یا سکوت
کردند و یا با احتیاط همان چیزهائی را گفتند که بنی احمد گفته
بود.
تاریخ در جمهوری اسلامی درحال تکرار است. آقای خامنه ای وعده
تبدیل ایران به یکی از 7 قدرت جهانی تا 15 سال دیگر را میدهد و
از تمدن بزرگ اسلامی سخن می گوید، شاید هم وصیت نامه خود را در
قالب بیانیه منتشر کرده است. بقول معروف "قاچ زین را نگهدارید،
اسب دوانی پیشکش". اما آنها که میدانند در ایران چه می گذرد و
چگونه زمین زیر پای حکومت و مردم می لرزد از بیم آنچه در آینده
روی خواهد داد در مجلس دهان می گشایند.. همچنان که خانم
سلحشوری دهان گشود و یا حیدری نماینده تهران در همین چند هفته
پیش دهان گشود و گفت که آن را می شنوید!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 24 مهر |
