|
من از سال 83 تا سال 94 در حال سریال نویسی برای تلویزیون و
نمایش خانگی بودم.
انقدر خاطرات بامزه و تلخ از مواجهه با سانسور و ممیزی در این
سالها دارم که دیدم حیفه تعریف نکنم.
حجم خانمها: یکی از معضلات نمایش خانم ها در تلویزیون علاوه بر
حجاب که عموما رعایت میشود و آرایش که حتی گاهی با تغییر رنگ
تصویر هنگام نمایش اصلاح میشود، تصور یا توهم مشخص بودن حجم
بخشی از اندام زنها از زیر لباس است.
مثلا این یک اصل پذیرفته شده که خانم های بازیگر باید حتما زیر
پیراهنشان شلوار ضخیم بپوشند تا حجم پاهاشون معلوم نباشد.
لباسهای گشاد و ضخیم هم که معمول است.
مثلا در سریال برره یکی از اشکال پخش هایی که برای ما آمد این
بود که چرا حجم گوش شقایق دهقان
از زیر روسری معلومه! و ما هیچ وقت نفهمیده بودیم دوستان چه
عنصر تحریک کننده ای توی حجم گوش یک بازیگر از زیر روسری کشف
کرده بودند .
مثلا قیافه مات و مبهوت سحر جعفری
جوزانی یادم نمیره وقتی توی سریال باغ مظفر بهش گفتن
اشکال اومده که چرا غبغب خانوم جوزانی معلومه؟سحر جوزانی هم
داشت دق میکرد که من بابا من فقط 40 کیلو وزن دارم. با چهل
کیلو وزن غبغبم کجا بود؟
خانم ها نمیتوانند در سریالها سوت بزنند و جیغ بکشن و بلند
بخندند و خیلی از شوخی ها رو بکنن، توی یکی از سریالهای اخیر
اشکال پخش اومد که خانمها خیار نخورن در صحنه !
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 6 شهریور |
