|
بخش هائی از گفتگوی محسن میردامادی دبیرکل جبهه مشارکت و از
زندانیان طولانی مدت پس از کودتای 88 با روزنامه ایران:
در داخل با مشکلات اقتصادی، اجتماعی و بحران‌هایی مثل بحران آب
و مشابه آن مواجه هستیم. همچنین از دیماه سال گذشته شاهد
اعتراض‌هایی بوده‌ایم که در نوع خود بی‌سابقه بود و حکایت از
عمق و گستره نارضایتی می کرد. در حوزه بین‌الملل هم فشارهای
خارجی که به جمهوری اسلامی و کشور در حال شکل‌گیری است،
شدید‌تر از موارد گذشته است. هیچگاه در
۴۰
سال گذشته رادیکال‌ترین نیروهای ضد ایرانی همزمان در امریکا،
اسرائیل و عربستان در رأس قدرت نبودند و اگر بودند این گونه با
هم پیوند نخورده بودند. در دوران اوباما هم نتانیاهو نخست‌وزیر
بود اما اوباما در «برجام» نه تنها تأثیری از اسرائیل نپذیرفت،
بلکه مقابل خواسته‌های نتانیاهو یا عربستان مقاومت کرد.
درست است که دولت آقای روحانی بخصوص در دوره دوم در حد انتظار
ظاهر نشد، اما باید توجه کنیم که چه مشکلاتی مربوط به دولت و
چه مشکلاتی خارج از دولت است. با نگاهی عمیق‌تر می‌بینیم بخش
عمده‌ای از مشکلات خارج از دولت است. در واقعیت، یک
دولتی موازی با دولت رسمی
کشور داریم که بسیاری از اختیارات، امکانات و تصمیم گیری‌ها در
اختیار این دولت موازی است.
در کشور یکسری جریان‌ها و نیروهایی داریم که اصولاً حیاتشان در
بحران است و فقط در چنین فضایی می‌توانند رشد کنند. تجربه
کشورهای مختلف نشان داده در دوره تحریم عامه مردم متضرر و دچار
مشکل می‌شوند، اما حلقه‌هایی هستند که با توجه به موقعیت و
ارتباط ویژه خود از فرصت گسترده رانتی که در دوران تحریم به
وجود می‌آید، نهایت بهره‌برداری را می‌کنند.
ما امروز چاره‌ای نداریم جز اینکه با اروپا همراه شویم؛ هر چند
نتایجی که می‌توانیم به دست آوریم به مراتب کمتر از زمانی است
که امریکایی‌ها هم در برجام بودند؛ گزینه دیگری نداریم. ما اگر
از برجام خارج شویم، اروپا را به امریکا نزدیک و آنها را علیه
خود متحد کرده‌ایم.
در دوره دولت احمدی‌نژاد درآمد فوق‌العاده بالای ارزی و به تبع
آن پشتوانه قوی ارزی داشتیم. آن درآمد اکنون نیست. در آن زمان
در یک دوره‌ای هر بشکه نفت به حدود
۱۵۰
دلار رسید، اما الان مدت‌هاست که قیمت‌های نفت بین
۵۰
دلار تا
۷۰
دلار است.
آنچه کشورهمواره و بخصوص امروز، به آن نیاز دارد انسجام داخلی
و عزم ملی و اجماع در مقابل تهدید خارجی است. از جمله باز کردن
فضای سیاسی، تبدیل فضای امنیتی به فضای سیاسی و کنار گذاشتن
برخوردهای امنیتی که متأسفانه به‌صورت رویه غالب درآمده،
برداشتن گام‌های عملی و باز‌سازی اعتماد عمومی و مواردی از این
نوع.
ما در نهایت در جنگ شکست نخوردیم اما پیروزی‌های بزرگمان را
از دست دادیم و در آخر کار تصمیم اجتناب‌ناپذیر عاقلانه را
گرفتیم. این تصمیم می‌توانست زودتر اتخاذ شود. در مذاکرات
هسته‌ای هم می‌شد زودتر تصمیماتی بهتر گرفته شود. به نظرم این
بار هم طبق روال گذشته تصمیم گرفته خواهد شد.
(اشاره به مذاکره با امریکا)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 17 شهریور |
