سمت و
سوی
سیاست
خارجی
کنونی
آمریکا
برآمد
تصمیم
گیری
هایی
هماهنگ و
یکدست
نیست. بر
خلاف
نگاه
غالب در
میان
بسیاری
از
تحلیلگران
چپ که
سیاست
خارجی
آمریکا
را بصورت
یک کل
یکپارچه
نقد
میکنند،
دست کم
در این
مقطع
زمانی دو
نگرش در
سیاست
خارجی
امریکا
وجود
دارد:
1- ترامپ
و حلقه ی
وفادار
به او
)ٓژنرال
متیس
وزیر
دفاع و
دیگران)
که به
دنبال
مذاکره و
گفتگوهای
اقتصادی
و سیاسی
دو جانبه
و پرهیز
از
رویارویی
با روسیه
اند.
2- جبهه
ی وسیعی
از
نومحافظه
کاران و
نوکانها
و محافل
وابسته
به
اسرائیل
و بسیاری
از
دموکرات
ها و
رادیکالها
که جریان
اصلی را
تشکیل
میدهند و
همگی یک
وجه
مشترک
دارند:
بیزاری و
تنفر از
ترامپ و
تلاش
برای
پایین
کشیدن او
از اریکه
ی قدرت
یا دست
کم
کارشکنی
در سیاست
هایش.
محور
سیاست
این
جریان
اصلی
(نوکانها)
جلوگیری
از تنش
زدایی با
روسیه،
ادامه ی
جنگ در
سوریه و
تنش در
شبه
جزیره ی
کره و
خاورمیانه
و مقابله
با ایران
است.
مسائلی
از قبیل
«مداخله
ی» روسیه
در
انتخابات
ریاست
جمهوری،
مسمومیت
اسکریپال
جاسوس
سابق روس
کارکردی
در همین
زمینه
دارند و
سوژه
هائی
برای
اعمال
تحریم،
تنش زایی
و رفتن
بسوی
رویارویی
نظامی.
این درست
در نقطه
ی مقابل
سیاست
ترامپ
برای
اعمال
فشار و
تحریم
اما با
هدف
دیپلماسی
برای
تامین
منافع
آمریکاست.
در این
بین
رسانه
های
جریان
اصلی هم
آتش بیار
معرکه به
سود
نوکانها
و علیه
ترامپ
اند و
همین است
دلیل
رابطه ی
تنش آلود
ترامپ با
اکثر
رسانه
های
جریان
اصلی. |