تیراژ روزنامه در هر کشوری (تعدادی که یک روزنامه در روز و یا
یک مجله در هفته و یا ماه چاپ و منتشر می شود) نشان دهنده چند
حکم کلی است: 1- تاثیر سانسور در شمارگان هر نشریه 2- اعتماد
مردم به حکومت و اخباری که منتشر می شود 3- علاقه مردم به
مطالعه و از جمله خواندن روزنامه و یا مجله.
در
جمهوری اسلامی در هر سه زمینه کار مطبوعات خراب است و با آنکه
نمی توان آماری از بینندگان سیما و شنوندگان صدا ارائه داد،
اما بقول مولوی "وقتی صد آمد- نود هم پیش اوست". وقتی حال و
روز مطبوعات این باشد، حال روز صدا و سیما هم معلوم است. حتی
در اوج استبداد شاهنشاهی هم دو روزنامه اصلی ایران 37 میلیونی،
یعنی کیهان و اطلاعات تیراژی 120 تا 150 هزار نسخه در روز
داشتند و اکنون ایران 80 میلیون جمعیت دارد. در جریان انقلاب
که سد سانسور ترک برداشت، اعتماد و علاقه مردم به اخبار زیاد
شد و مردم با روزنامه ها آشتی کردند، تیراژ همین دو روزنامه
بتدریج از مرز 200 و سپس 300 هزار نسخه در روز گذشتند و به 400
و 450 هزار نسخه رسیدند و در اوج انقلاب تیراژ کیهان و اطلاعات
در برخی روزها از یک میلیون هم گذشت. همین مقاسه کافی است تا
حقانیت آن سه اصلی که به آن اشاره کردیم ثابت شود. البته دراین
میان سقوط حرفه روزنامه نگاری، سقوط تکنیک روزنامه نگاری علمی
و یک سلسله عوامل دیگر هم موثر است اما قبل از همه آنها
"سانسور" و "سقوط اعتماد مردم به حکومت" نقش آفرین است. در
همین شماره پیک نت به نقل از سایتی بنام "انصاف نیوز" که
خبرگزاری ایسنا نیز آن را بازانتشار داد، می خوانید که بیشترین
تیراژ روزنامه در ایران که متعلق به روزنامه همشهری است فقط
180 هزار نسخه است که تازه 45 در صد آن فروش نرفته و برگردانده
شده و خمیر می شود. توصیه می کنیم تیراژ بقیه روزنامه ها را که
عینا نقل کرده و در همین شماره پیک نت متنشر شده بخوانید تا
دقیق تر به آن سه اصل عنوان شده در ابتدای این مطلب پی ببرید.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 21 مرداد |