دولت تلاش کرد چند مکان را برای اعتراضات رسمی و شناسنامه دار
در تهران و شاید بتدریج در شهرهای دیگر تعیین کند. بلافاصله
جنجال مخالفت با این اقدام دولت آغاز شد و این درحالی است که
قبل از تعیین محلی برای تجمعات، اصل مسئله، یعنی حق تجمع و قطع
حمله چماقداران و مهاجمین مسلح به گاز خردل باید حل شود که
وابسته و مزد بگیر همانهائی اند که به مخالفت با تصمیم دولت
برخاستند. چه دولت موفق به رسمیت بخشیدن به تصمیم خود بشود و
یا نشود، چه مخالفان بتوانند جلوی چنین تصمیمی رابگیرند و یا
نگیرند، اعتراضات در سراسر ایران در خیابان و کارخانه و
بیمارستان و مغازه و مقابل مجلس و یا مقابل استانداری و
فرمانداری ها نه تنها ادامه دارد بلکه رو به گسترش است. این
اعتراضات دیگر خلاصه به دانشگاه ها نیست، بلکه سراسری است و
شامل همه اقشار و طبقات اجتماعی که با فراهم آمدن فرصت و شرایط
- نظیر آن فرصتی که در دیماه گذشته و ادامه تظاهرات کودتائی در
مشهد علیه دولت فراهم شد اما یک روزه تبدیل شد به تظاهرات در
یکصد شهر ایران علیه کل نظام-
همین چند عنوان خبری که تازه، همه تظاهرات و اعتراضات 48 ساعت
گذشته در سراسر ایران را هم بازتاب نمی دهد، پیامی جز آن دارد
که در بالا اشاره شد:
- نامه اعتراضی 5 هزار پرستار
- تظاهرات اعتراضی اعضای تعاونی مسکن کارگران شرکت برق تهران
- تظاهرات اعتراضی کارگران پیمانی فضای سبز شهرداری
- تظاهرات اعتراضی معلمان حق التدریس مقابل مجلس
نیازی به محل تجمع اعتراضی است وقتی تمام ایران تبدیل به محل
تظاهرات و اعتراضات و تجمعات اعتراضی شده؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 4 تیر |