مملکت سراسر در بحران است و روز به روز بحران عمیق تر می شود.
هنوز تظاهرات مردم تشنه در خوزستان فروکش نکرده که بحران قطع
چندین ساعته برق در شهرها و از جمله در اصفهان و کاشان که
گزارش آن به ما رسیده آغاز شده است. معلوم نیست آن برق اتمی که
قرار بود از بوشهر جریان پیدا کند کجاست؟ آن همه وعده فعالیت
اتمی در جهت تکنولوژی و برق و کشاورزی و ... کو؟ همه فعالیت
اتمی نظامی بود و هست؟
مردم عادی هم میدانند که دشواری های بزرگ در پیش است و نمی
توان پذیرفت که حکومت نمیداند. میداند اما دو شیوه روبرو شدن
با آن پیش برده می شود. یک شیوه آن فعالیتی است که روحانی در
جهت آن راهی اروپا شده تا برجام را حفظ کند و مانع تحریم نفت
ایران و فاجعه در داخل کشور شود و طرح مشترک دولت و بخشی از
مجلس برای کوپنی کردن مایحتاج اولیه مردم است. شیوه دوم که
درعمل خنثی کننده شیوه اول نیز می تواند باشد، آن شاخ و شانه
هائی است که فرماندهان سپاه می کشند و برای تدوین آن راهی مشهد
شده اند و همایش برپا کرده اند. مردم نان می خواهند و
فرماندهان سپاه فکر می کنند گره با دندان جنگی باز می شود. کسی
نمی گوید آمادگی نظامی نباید داشت، قطعا هم باید داشت، اما
آنچه فرماندهان سپاه می گویند و می کنند بیشتر تحریک خارجی و
زمینه سازی حکومت نظامی در داخل کشور است. از جمله سخنرانی روز
گذشته سردار سلامی جانشین فرمانده کل سپاه که مدعی به میدان
آمدن جوانان برای جنگ است. اگر این ادعاها برای تبلیغات باشد
عیبی ندارد اما اگر باور این نظامیان چنین باشد "واویلا". آنها
هنوز در خواب و خیال سالهای اول جنگ با عراق اند که آن هم اگر
نبود نفوذ کلام بی نظیر آیت الله خمینی ممکن نمی شد. آن سالها
را میتوان با سالهای اخیر و همین سال و ماهی که در آن هستیم
مقایسه کرد؟ مملکتی که از هر گوشه اش خشم مردم شعله می کشد،
گوشت قربانی تقدیم رهبر و سپاه می کند؟ حتی در جریان حضور
واحدهای سپاه در سوریه هم اگر نبود حقوق ماهیانه و تامین زندگی
خانواده اعزامی ها به سوریه آن حضور ممکن نمی شد. "شهدای مدافع
حرم" یک بازی تقلیدی است از سالهای اول جنگ با عراق. کدام
مدافع حرم؟
بدین ترتیب، دو شیوه مقابله و تدارک خنثی سازی تشدید بحران
اقتصادی و اجتماعی در ایران به موازات هم پیش برده می شود. همه
شواهد نشان میدهد که امریکا – حداقل در شرایط کنونی- گلوی
اقتصادی و نفتی ایران را می خواهد بگیرد و در تدارک حمله به
ایران نیست زیرا از اوضاع داخل کشور و نارضائی مردم آگاه است و
در انتظار شورشی به مراتب وسیع تر و خشن تر از شورش دیماه
گذشته است. فکری برای این شورش و نارضائی باید کرد که آن فکر و
دوراندیشی در شیوه اول، یعنی همان شیوه روحانی نهفته است نه در
آمادگی جنگی، درعین حال که آمادگی دفاعی کشور همه جانبه باید
تقویت شود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 13 تیر |