کسانی که سخنرانی آقای خامنه ای را در دیدار با سران و
کارگزاران نظام که در آن آماده باش تولید اتمی در پاسخ به لغو
برجام از سوی ترامپ را داد به دقت دیده و شنیده اند، قطعا به
دو نکته توجه کرده اند. نخست آن که رهبر جمهوری اسلامی اگر در
گذشته تکه کاغذی در دست داشت و سر فصلی را می خواند و سپس حرف
هائی می زد اینبار متن نوشته شده ای را از روی کاغذ با دقت می
خواند. این پدیده دو علت داشت.
الف- حرفی اضافه بر آنچه قبول کرده نزند و دردسری بر دردسرهای
کنونی مملکت اضافه نکند
ب-
فراتر از چارچوب تنظیم شده در اتاق بحران سخن نگوید. این اتاق
آنگونه که خبرش به ما نیز رسیده، در روزهای اخیر و بدنبال لغو
برجام از سوی امریکا تشکیل شده است.
و
اما نکته دوم. این نکته همان اشاره بسیار کوتاه و گذرائی بود
که ایشان درباره هدف امریکا از تحریم ها بر زبان آورد و زود از
آن عبور کرد. وی گفت که هدف امریکا شورش در ایران است.
ایشان از روی "شورش" زود پرید زیرا این دیگر ربطی به تلگرام و
منافقین و دست های خارجی و این نوع بهانه ها نداشت و ضمنا نفس
"شورش" قبول و اعلام شد. حال سئوال اساسی اینست که این شورش که
زمینه خارجی آن تحریم هاست، زمینه داخلی آن چیست؟ علاوه بر فقر
و تفاوت عمیق طبقاتی و خشم و نفرت مردم از کل نظام، کسانی نیز
در داخل و در لباس خیرخواهی نفت بر آتش شورش نمی ریزند؟ آخرین
نمونه اش تصمیمی نیست که رئیس قوه قضائیه برای اعلام 10 وکیل
تسخیری برای پرونده های سیاسی اعلام کرده و خط قرمز کشیده روی
تمام وکلا؟ این نوع تصمیمات و دهها نمونه آن جز ناراضی تراشی و
هیزم زیر دیگ خشم مردم گذاشتن چه نامی دارد؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 19 خرداد |