|
این آماری است که رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران اعلام کرده
است:
در ایران اکنون
2 هزار
عنوان مجرمانه وجود دارد در حالی که میانگین این شاخص در دنیا
۶۰
تا
۹۰
عنوان است.
مطابق آمار مسئولان قضایی
۱۵
میلیون و
۲۰۰
هزار پرونده قضایی در کشور وجود دارد این در حالیست که کشور
هندوستان با بیش از یک میلیارد جمعیت، تعداد یک میلیون و
۲۰۰
هزار پرونده قضایی دارد.
مطابق آمارهای وزیر دادگستری در تیرماه سال
۹۶،
ورودی زندان‌های کشور
۴۵۹
هزار و
۶۶۶
نفر بود. یعنی
۵۲
نفر به ازای هر یک ساعت. در حالی که در سال
۵۸
این میزان
۱۰
نفر به ازای هر ساعت بود.
به ازای هر
۳.۵
ازدواج یک طلاق داریم.
مطابق آمار وزیر بهداشت به ازای هر
۴
نفر در ایران یک نفر دارای اختلال روانی است و
۶
میلیون افسرده در کشور وجود دارد.
مطابق آمار وزارت راه
۱۹
میلیون نفر در کشور در حاشیه شهرها زندگی می کنند که از حداقل
های خدمات عمومی محروم هستند.
مطابق آمارهای پلیس راهور سالانه
۱۷
هزار نفر در تصادفات کشته می شوند، که بخشی از این تصادفات از
ضعف اخلاق در رانندگی ناشی می شود.
مطابق آمارها
۴
میلیون و
۴۰۰
هزار معتاد در کشور وجود دارد که
۲
میلیون و
۸۰۰
هزار نفر از آنها معتاد دائمی هستند.
(معتاد دائم و غیر دائم نداریم و این اصلاح من در آوردی برای
پنهان کردن شماره واقعی معتادان است که همان 4 و نیم میلیون
درست است. پیک نت)
در سال
۹۵
بیش از
۳
میلیون زن سرپرست خانوار در کشور وجود داشت .
هیچ یک از مولفه های یاد شده نشان از بهبود وضعیت اجتماعی
ندارد و باید واقعیت را پذیرفت و سانسور را کنار گذاشت.
بزرگ شدن نهادها و سازمان‌هایی چون دادگستری، کلانتری، امور
زندان ها، بهزیستی و کمیته امداد نشانه ضعف اجتماعی است.
شاخص کیفیت زندگی در کشور ما پایین است و این امر موجب ایجاد
ناامیدی، بی‌تفاوتی، ضعف مشارکت و فردگرایی و در نهایت تنهایی
اجتماعی و جایگزین مولفه‌هایی می شود که موتور محرک کشور است.
از لحاظ شاخص نشاط اجتماعی، ایران در میان
۱۵۷
کشور دنیا رتبه
۱۰۸
را داراست.
اگر می خواهیم در حوزه اقتصادی موفق باشیم باید به حوزه
اجتماعی بپردازیم.
اگر در حوزه اجتماعی دیر بجنبیم اوضاع به هم خواهد ریخت.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 29 اردیبهشت |
