|
پیش بینی وضعیت آینده، دیگر کار چندان دشوار و پیچیده ای نیست.
عامه مردم هم با مشاهده شرایط کنونی می توانند حدس
بزنند و ما فقط این حدس ها را اندکی دقیق تر، روشن تر و با
اشاره به بعضی نشانه ها بیان می کنیم.
میان جرایم و بزهکاری ها که به تبع آن مجازات ها می آیند
همبستگی وجود دارد.
میان فقر و بیکاری و سرخوردگی های سیاسی با پرخاشگری هم
همبستگی وجود دارد.
سیاست خارجی در ایران مهم تر از سیاست داخلی و اقتصاد شده است؛
زیرا اقتصاد، گروگان سیاست خارجی است.
در نتیجه سیاست هایی که خارج از تدابیر دولت روحانی و خارج از
رویکرد اصلاحی و تعامل سازنده با جهان اعمال می شود و از سویی
بخاطر سناریوی کمپانی های تسلیحاتی برای تبدیل منطقه به مصرف
کننده تولیدات ویرانگر آنها و رونق اقتصاد خونین خودشان، بر
اساس اخبار و نشانه های فراوانی پیش بینی می شود برجام یا
تعلیق تحریم ها در اواخر فروردین
1397
توسط ترامپ که نماینده این کمپانی ها است تمدید نخواهد شد.
یکی از نشانه ها این است که در پی پیام های محرمانه مبادله شده
میان آمریکا و کره شمالی کیم جونگ اون، اعلام کرد اگر از
آمریکا تضمین امنیتی گرفته شود برنامه اتمی و موشکی اش را
تعطیل خواهد کرد.
ترامپ برای همراه کردن جامعه جهانی علیه ایران و تصویر ایران
را بدتر از کره جلوه دادن و همچنین برای آنکه به قول خودش
توافق خوب را به اروپایی ها نشان دهد با کره شمالی به توافق می
رسد ولی مسئله مهم این است که بار بزرگی از فشار سیاست خارجی
اش برداشته می شود و یکی از کانون های تنش در روابط چین و
امریکا رفع گردیده و بر ایران متمرکز می شود و اعراب را هم
علیه ایران تشجیع می کند.
این در حالی است که در جریان مذاکرات برجام، شاهکار روحانی-
ظریف این بود که تضمین امنیتی از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا و
شورای امنیت سازمان ملل گرفتند و اوباما در پیام نوروزی اش
رسما آن را اعلام کرد ولی جریانات مشکوک در داخل ایران، همسو
با کمپانی های تسلیحاتی و جنگ طلب جهانی تمام نیروی خود را
برای برهم زدن برجام به کار گرفتند.
وقتی برجام تمدید نشود کشورهای اروپایی هم میان معامله
1200
میلیادر دلاری با آمریکا و اقتصاد کوچک ایران معلوم است کدام
را انتخاب می کنند.
در نتیجه، عدم تمدید برجام عامل شتاب زای وخامت وضع اقتصاد
ایران و به تبع آن همه جرائم و بحران های اجتماعی و اقتصادی
وخیم تر می شوند و حقوق بشر به محاق می رود.
روا نیست کشور زرخیزی چون ایران که می تواند مرفه ترین مردم
دنیا را داشته باشد به سبب سیاست های دشمن ساز یک گروه تندرو و
نیز دشمنان طمعکارش در تنگدستی به سر برد.
در شرایطی که برخی به جای تن دادن به جراحی، همچنان ترجیح می
دهند سر در برف فرو برند و وضعیت منطقه ای و بین المللی ایران
همچنان پر تنش و فراری دهنده سرمایه های داخلی و خارجی باشد،
طبعا شرایط اقتصادی و روانی بهبود نخواهد یافت و در نتیجه،
پرخاشگری، جرم، مجازات ها، اعتراضات و تنش ها هم رشد خواهد
داشت.
از طرفی برخی نهادهای قدرت اجازه عملیاتی کردن سیاست های دولت
روحانی را هم نداده و تن به تغییر نمی دهند و در برابر اراده
مردم مقاومت می کنند.
اگر به حوادث پیش از جنگ سوریه و چگونگی شروع این تراژدی غمبار
دقیق شویم می توان گفت در درون قدرت کسانی با بی اعتنایی به
وقایع زیر پوست جامعه آگاهانه با ناآگاهانه دارند ایران را به
آنسو می برند؛ بنابراین سال
97
افق دلگرم کننده ای ندارد اما ناامیدی، خود بخشی از فرایند
ویرانگری است.
باید با امید و تلاش و همفکری راه را جست و مانع از رخدادهای
ناگوار شد.
(
برگرفته و اندکی خلاصه شده از سایت جماران)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 23 فروردین |
