|
همه این روزها مبتلا به طعنه و نفرین آنهایی هستیم که به
توصیه و تشویق ما، به حسن روحانی
رای دادند. هر روز هم بهانه ای دارند، این روزها، قیمت دلار!
فراموش می‌کنند که زمان احمدی نژاد، قیمت دلار تا حدود
400% افزایش یافت و افزایش قیمت دلار تا همین چند روز قبل،
نسبت به سال 1392، حدود ۴۰٪ بوده. در سال آخر دولت احمدی نژاد
رشد اقتصادی كشور منهای 6% و نرخ تورم حدود ۵۰٪
بوده. در پایان سال ۹۶، رشد اقتصادی 4% و نرخ تورم حدود ۱۰٪
شده . اگرچه این اعداد و ارقام توضیح "غائله ی ارزی" اخیر را
پیچیده تر می كند، اما می توان با اطمینان به مردم گفت كه اگر
وضع اقتصادی بقدر مطلوب «بهتر» نشده، به جای طعنه و نفرین به
ما و ابراز ندامت از رای به روحانی، همدستی ارتجاع داخلی با
مطامع امپریالیستی را در نظر داشته باشند.
جالب توجه اینكه بیشتر کسانی که این روزها با شلاق قیمت دلار
بر صورت روحانی می کوبند، همانهائی هستند که امسال هم با دلار
۵۰۰۰ تومانی رکورد سفرهای خارجی را به اقصی نقاط جهان شکستند.
همانها، که استاندار وان، برای اسكان آنها، در خانه ها از مردم
كمك خواست. در چابهار خودمان قیمت یك اتاق دو تخته درهتل از
فرط "تقاضا"ی همانها، به شبی ٩٠٠ هزار تومان رسید، مصرف بنزین
به 150میلیون و 500 هزار لیتر رسید. (٢١٪ رشد)،بیش از ده
میلیون نفرشان به سفر مشهد رفتند، سر صف توالت در بوشهر یا
فارس دعوا و چاقوكشی كردند، از چندروز مانده به عید تا چند روز
بعد از سیزده، در تعطیلات بودند، در فرودگاه ها و ترمینال ها و
راه آهن ها جای سوزن انداختن نگذاشتند و بعد از عید صف های
صرافی های فردوسی را به تصرف درآوردند. قبلا مشكل اصلی و نقل
تمام محافل فیلتر احتمالی
تلگرام در اواخر فروردین بود! "غائله ی ارزی" در این میان به
دادِ تهدید كنندگان انسداد تلگرام هم رسید.
واقعیت های عینی حاكی از آنست كه ارزش پول ملی فقط در برابری
ارزی تعیین نمی شود. آیا با افزایش قیمت دلار در سه ماه پایانی
۹۶، قدرت خرید ریال برای خرید سبد کالا- خدمات مردم به همان
نسبت کاسته شد؟ یعنی نان، بنزین، روغن، پنیر، صابون، کفش و
لباس، دارو و‌درمان، هزینه حمل و‌نقل و...در آن سه ماه، ۴۰٪
گرانتر شدند؟ البته که نشدند. کاملا آشکار است که «بدتر شدن»
وضع اقتصادی مردم، قطعا متوقف شده و برآیند تصمیمات دولت پسا
احمدی نژاد در مجموع قابل دفاع است! در عین حال، وابستگی سبد
کالای توده مردم به نوسانات دلار « تقریبا» متوقف شده. در حالی
که نرخ افزایش دلار بالای ۵۰٪
بوده، نرخ تورم حدود ۱۰٪
مانده است! این پارادوكس فقط در حوزه ی "سیاست" قابل فهم است.
آنجا كه فرایند بهبود در وضعیت اقتصادی كشور، با بد عهدی طرف
های "برجام" بویژه آمریكا مواجه شده و گردش مالی وجوه ایران در
بانك های مهم ترین طرف تجاری ایران، یعنی كشور چین هم دچار
اختلال جدی است. تهدید لاینقطع آمریكا به خروج از برجام در
هفته های آتی، از دیگر عوامل غیر اقتصادی موثر بر ارزش پول ملی
در هفته های اخیر بوده است .
این "غائله ی ارزی" تا به سبد مصرف توده های مردم اثر نکرده،
نباید نگران کننده باشد و حتی شاید با منطق مهندس ترکان
(دررابطه با تشویق تولید و صادرات) قابل دفاع هم باشد، اما
نگرانی، جای دیگری است. منابعی که باید در صنعت و تجارت سرمایه
گذاری شود، یا در صندوق خانه ها حبس می شود، یا از سیستم مالی
کشور به خارج قاچاق می شود و ...
این "بلوای ارزی" را، سه دسته، در اقتصاد ایران صحنه گردانی می
كنند:
اول - غارت کنندگان منابع مالی ایران در آن هشت سال دولت احمدی
نژاد که حسابی نقدینگی جمع کرده اند و با استفاده از رانت های
اطلاعاتی، بو و خبر« آزاد سازی» نرخ ارز را شنیدند و دست به
کار شدند! اقشار طبقه ی متوسط هم برای حفظ ارزش "دم گاوی" كه
در دست دارند، عملا "همدست آنها" شده اند.
دوم - مسئولان اقتصادی- مالی دولت که چهار نعل بسوی « آزاد
سازی» نرخ ارز می روند، بی آنکه وضعیت و شرایط خطیر اقتصادی -
سیاسی ایران را در نظر بگیرند. در این مورد، پیداست كه آقای
روحانی زیادی به آنها میدان داده و اعتماد كرده است.
در«استقلال بانک مرکزی» هم دچار سوء تفاهم اند! تصمیم دولت به
توزیع دلارِ ٣٥٤٤ تومانی در صرافی های كشور در بهمن ماه به
همینجا می رسید که می بینیم! ظاهرا بی توجه به اینكه همین
صرافی ها، یكی از اركان نابسامانی های بازار ارزهستند. تقریبا
تمام صرافی ها در مرغوب ترین و گرانقیمت ترین دكان های شهر ها
فعالیت می كنند. بدون سودهای كلان، امكان نگهداشتن چنان دكان
هایی محال است. سود كلان هم از همان راه هایی حاصل می شود كه
اسمش «صرافی» است! 30 میلیارد دلار از دلارهای نفتی را در دو
ماه آخر سال از طریق همین "كسبه محترم" توی جیب «ارز خران حرفه
ای» ریخته اند، درست در حالی كه خودشان اقرار دارند ارز
صادرات غیر نفتی به نظام مالی کشور بر نمی گردد یا دچار اختلال
برگشت است. در این میان، در یك بازگشت به عقب و برای "دفع شر"،
سیاست پولی ارتقاء نرخ سود 15% به 20% را در بانك های
كشور اجرا كردند. همزمان دسته های ضربتی پلیس را برای مقابله
با "تاراجگران ارز" به خیابان فردوسی گسیل كردند و...اراده
گرایی در اقتصاد، با ماجراجویی هم پیوند خورد.
سوم - جریان های ارتجاعی و همدست، در دولت های ایران و آمریکا
برای به زانو درآوردن دولت ایران! در این طرف مدام در بوق می
دمند كه "این بود نتایج برجام ؟"، آن طرف هم مستمرا در تهدید و
ارعاب كه "برجام را به هم می زنیم ." در چنین وضعیتی، طرف سوم،
خودبخود حتی علیه خود، با آنها همدست می شود: مردم!
«نا بسامانی های ارزی»، با تمام آثار منفی در اقتصاد ایران،
نقش"تعیین کننده" در سرنوشت سیاسی کشور ندارد و تعبیر آن به
«نقطه ی عطف » درست نیست. از این غائله ها در این چهل سال كم
نداشته ایم . (پنج هزار دلارهای آقای هاشمی رفسنجانی
را در فردای جنگ فراموش نكرده ایم!) فهم این نكته كه با "جیب
خالی "نباید" پزعالی" داشت، خیلی دشوار نیست. در محدودیت
"منابع"، هیچ راهكاری به اندازه "مدیریت و نظارت" فایده مند
نیست. آزاد سازی نرخ ارز در کشوری که در وضعیت تحریم و محاصره
و تهدید به جنگ از سوی امپریالیست ها است و از منابع محدود
ارزی اش باید مثل چشم مراقبت کند، بی تردید تصمیم درستی نیست.
ظاهرا بدون توهم «تئوری توطئه» باید بپذیریم که مردان اقتصادی
دولت روحانی، فرمان را آنطرفی چرخانده اند و دست نامرئی بازار
هم به موقع از آستین « برادران ِ همژن» درآمده!
در این میان، باید به یاد مردم آورد كه دولت مجری قانون برنامه
بودجه ۹۷ است. در این قانون، نیاز ارزی دولت برای اداره کشور،
مقدار آن، میزان و منبع آن و ... تعیین شده است. میزان واردات
و صادرات کالا، توازن آن، میزان ارز حاصل از فروش نفت و قیمت
برآوردی هربشکه نفت، میزان صادرات غیر نفتی و ارز حاصل از آن
و...تماما پیش بینی شده و این « بلوای ارزی» تاثیر قابل توجهی
بر نیازهای ارزی دولت برای تامین مایحتاج توده مردم نخواهد
داشت. حتی با خروج آمریكا از برجام و تكرار اختلال در فروش نفت
و تنزل درآمد ارزی ایران، اعاده ی وضعیت "پیشا برجام" چندان
محتمل نیست. "صندوق توسعه ملی" (ذخیره ارزی) هم برای مواقع
بحرانی مردم است، نه خواص! از رایی كه به آقای روحانی داده اید
پشیمان نباشید. وقتی "آقایان" به گستاخی و صراحت از"دولت
نظامی" حرف می زنند، مردم هم باید به صراحت از دولت "خودشان"
دفاع كنند! به همین سادگی!
«..من به آینده بسیار امیدوارم، باید به مردم صبر و امید را
منتقل کرد، صبر در معنای ایمانی آن، این جنبش چیزی برای خود
نمی خواهد، آزادی و بهروزی و سعادت و پیشرفت مردم را می خواهد
وقطعا به آن دست خواهد یافت ...» (میر حسین موسوی- بیانیه
هجدهم)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 23 فروردین |
