|
برای جمهوری اسلامی، عراق اهمیت استراتژیک دارد. این امر
پنهانی نیست و ایالات متحده نیز برای چیدن بال و پر ایران در
راستای کارزار «فشار حداکثری» خیال ترک عراق را ندارد. اینکه
ج.ا سرانجام از این میدان دست پر بیرون بیاید و نیروهای
آمریکایی عراق را ترک کنند روشن نیست، ولی آشکار است که عراق
کانون توجه و میدان رویارویی دو طرف شده است.
به دنبال حمله موشکی به پایگاه امریکائی ها درعراق و تصویب
لایحه ی خروج نیروهای آمریکایی در پارلمان عراق و تظاهرات ضد
آمریکایی با فراخوان مقتدی صدر آنهم بی درنگ پس از بازگشت او
از ایران را باید نتیجه ی گفتگو و رایزنی میان صدر و رهبری ج.ا
برای فشار به ایالات متحده برای خارج کردن نظامیانش از عراق
دانست. این احتمال وجود دارد که ایران برای مقتدی الصدر در
عراق موقعیتی مانند سید حسن نصرالله در لبنان قائل باشد و
بیشتر به بسیج مردم بویژه شیعیان آن کشور حول ملی گرایی در
برابر اشغالگری درازمدت آمریکا چشم داشته باشد.
در چشم اندازی وسیع تر، به نظر می آید ج.ا همچنان میخواهد تا
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری
۲۰۲۰
ترامپ را در موقعیتی دشوار قرار دهد. حمله به منافع آمریکا در
عراق یا در دیگر نقاط خاورمیانه در آستانه ی انتخابات میتواند
برای ترامپ گران تمام شود. اما از آنسو دولت آمریکا هم با
آگاهی از چنین احتمالاتی در صدد جلوگیری از اثر گذاری ایران بر
انتخابات
۲۰۲۰
خواهد بود. راه کم هزینه برای دولت ترامپ خارج کردن نیروهای
نظامی آمریکا از عراق است، امری که بی تردید محافل اسراییلی و
نومحافظه کارانٍ در سودای جنگ با ایران مخالف آن خواهند بود.
در مقابل، زمزمه ی عقب نشینی نیروهای آمریکایی به استان
الانبار در غرب عراق و مرز سوریه به گوش میرسد. پیشتر بخشی از
نیروهای آمریکایی پس از عقب نشینی از مناطق کردنشین شمال سوریه
در التنف - مرز سوریه و استان الانبار عراق – مستقر شدند. در
صورتیکه نظامیان آمریکا در عراق به استان الانبار منتقل شوند،
گمانه زنی پیرامون احتمال تشکیل منطقه یی
تحت حاکمیت سنی های عراق در
مناطق مرزی عراق و سوریه تقویت میشود.
در این میان دیدار ترامپ با نچیروان بارزانی رئیس اقلیم
کردستان عراق و برهم صالح رييس جمهور کرد این کشور را در حاشیه
ی اجلاس داووس سوییس، میتوان پیامی تهدید آمیز برای بغداد
تعبیر کرد. به این معنا که در صورت اصرار بغداد به خروج
نیروهای نظامی آمریکا از عراق، ایالات متحده، کردستان عراق را
برای استقرار نیروهای نظامی اش به عنوان جایگزین در نظر خواهد
داشت. به عبارتی نیروهای آمریکایی که در مناطق نفت خیز کردستان
سوریه مانند خار در گلوی ترکیه و سوریه مانده اند، در عراق نیز
این نیروها به پایگاههای آمریکا در کردستان عراق منتقل خواهند
شد که بی گمان از سوی بغداد به برجسته تر شدن خطر کردها تعبیر
خواهد شد.
اینکه آمریکا به سوی تمرکز نیروهایش در مرز عراق و سوریه تمایل
پیدا کند یا گزینه ی کردستان عراق را انتخاب کند روشن نیست.
ولی برخلاف مناقشه ی ایالات متحده با ترکیه بر سر خروج نیروهای
آمریکایی از مناطق کردنشین شمال سوریه که سرانجام هم به خروج
این نیروها انجامید انتقال نیروهای آمریکایی به کردستان عراق
به تنش با ایران می افزاید و این همان چیزیست که اسراییل و
محافظه کاران جنگ طلب از آن استقبال خواهند کرد. ایالات متحده
دلیلی برای تنش آفرینی با ترکیه ی متحد خود در ناتو در برابر
حمایت از کردهای سوریه نداشت. اما تنش با ایران خواست بازیگران
بسیاری در منطقه است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 6 فوریه 2020 |
