سخنان انتخاباتی آخر هفته گذشته رهبر
جمهوری اسلامی مجموعه ای بود از تناقض
گوئی، اشتباهات فاحش، تهدید، دروغ و ترس و
مقابله با بویژه با دو موضع گیری اخیر حسن
روحانی. نخست در ارتباط به فشاری که او با
تهدید به استعفا به رهبر آورد تا سپاه
بیانیه قبول زدن هواپیمای اوکرائینی با
موشک بپذیرد. ظاهرا در آن دیدار محرمانه و
پر تنش رهبر زیر بار قبول برخی مسئولیت
های دیگر هم رفته و قرار بوده در نماز
جمعه ای که خواند آنها را نیز بگوید و
درعین حال توصیه هائی به شورای نگهبان
برای تجدید نظر در رد صلاحیت ها بکند که
خلُف وعده کرد و مانند بسیاری از مواقع
دیگر زیر حرفش زد و به همین دلیل روحانی
با حالت اعتراض صف اول نماز جمعه را،
بلافاصله پس از پایان نماز و درحالیکه
هنوز رهبر از سجده برنخاسته بود ترک کرد.
و مورد دوم سخنرانی تند روحانی در باره رد
صلاحیت ها بود که اوج این سخنان "این
انتخابات نیست بلکه انتصابات است" بود.
رهبر جمهوری اسلامی در سخنان آخر هفته
گذشته خود این
دو زخم را بر پهلوی خود داشت و به همین
دلیل چنان شتابزده و عصبی خواست تلافی کند
که بارها به تناقض گوئی و حتی افشای نقش
خود در تبدیل انتخابات به انتصابات افتاد.
اوج این عصبانیت و شتابزده حرف زدن آنجا
بود که گفت:
« چطور آن وقتی که انتخابات به نفع شما
است، صحیح و متقن است ، امّا آنجایی که به
نفع شما نیست ، انتخابات میشود خراب؟»
او چنان از کوره در رفته بود که یادش رفت
هنوز انتخاباتی برگزار نشده که معلوم شده
باشد به نفع چه کسی تمام شد! مگر آن که
ایشان از قبل نتیجه را بداند و از قضا
همینگونه نیز هست. اعتراف از این صریح تر
که دیگ تبدیل انتخابات به انتصابات را خود
وی بار گذاشته و وظیفه شورای نگهبان فقط
هم زدن آشی است که قرار است در آن پخته
شود! |