|
با آغاز عملیات نظامی ارتش سوریه در ادلب، اردوغان در موقعیت
دشواری قرار گرفته است. پافشاری بر تهدید به درگیری نظامی با
سوریه دولت ترکیه را در برابر روسیه قرار میدهد. سرگی لاورف در
بیانیه ی وزارت خارجه ی روسیه که به روشنی از پایبند نبودن
ترکیه به مذاکرات آستانه و سوچی سخن گفته از «ضرورت هماهنگی
تنگاتنگ با شرکای ترک و ایرانی» خبر داده است. روسیه با برجسته
کردن نقش ایران، پیام روشنی به ترکیه و ایالات متحده داده و آن
ادامه ی همکاری با ایران در سوریه برای پایان دادن به جنگ
داخلی در سوریه و آغاز یک روند سیاسی برای آینده ی این کشور
است. از سوی دیگر مایک پمپئو وزیر خارجه ی آمریکا از نظامیان
کشته شده ی ترکیه با عنوان «شهید» یاد کرده و گفته است که
ایالات متحده «در کنار متحده خود در ناتو {ترکیه} میایستد».
اینرا می توان به تحریک ترکیه برای درگیری با ارتش سوریه تعبیر
کرد و هدف از آن تنش آفرینی میان روسیه و ترکیه و دور کردن
ترکیه از روسیه تفسیر کرد. ادامه ی وضعیت جنگی در سوریه و حضور
نظامی ایران در این کشور نیز محملی است برای فرسودن بیشتر
ایران. تنش با اسراییل و ادامه ی عملیات هوایی اسراییل علیه
نیروها و پایگاههای نظامی ایران در سوریه و تکرار رخدادهایی
مانند ترور قاسم سلیمانی همگی در خدمت کشاندن ایران به مرداب
اضمحلال تدریجی و چه بسا باتلاق جنگ است. با پایان گرفتن
درگیری های خونین در سوریه حضور نیروهای نظامی ایالات متحده در
سوریه (مرز با عراق) و کردستان سوریه توجیهی نخواهد داشت و
آمریکا با مقاومت دولت سوریه و مردم آن روبرو خواهد شد،
همانگونه که امروز در عراق با مقاومت مردم و رای پارلمان عراق
به خروج نیروهای نظامی اش روبروست. خارج شدن نیروهای آمریکایی
از سوریه و عراق در این مقطع زمانی با سیاست آمریکا برای فشار
همه جانبه به ایران و تنگتر کردن حلقه ی محاصره ی اقتصادی و
سیاسی ایران همخوانی ندارد. بنابراین مناقشه در سوریه بعنوان
بخشی از این راهبرد ادامه خواهد یافت و از همین رو مایک پمپئو
به سرعت حمایت آمریکا از ترکیه را در مناقشه ی ادلب اعلام کرد.
از هر سو که بنگریم یک سر سیاست های منطقه یی آمریکا به ایران
و «فشار حداکثری» ختم میشود.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 13 فوریه 2020 |
