اخبار و
تفسیرهائی که از
قلم و دهان کسانی
که در هفته گذشته
شاهد شورش مردم
بودند بیان می
شود و یا نوشته
می شود، بتدریج
مهم تر از فیلم
های مربوط به آتش
سوزی و درگیری
های خیابانی است.
بویژه درباره نقش
تیم های آموزش
دیده بسیج و سپاه
قدس برای آتش زدن
سازمان یافته و
هدایت شده
بانکها و پمپ
بنزین ها و برخی
ادارات و ساختمان
ها از یکسو، و
آگاهی از به
خیابان آمدن مردم
فقیرنشین ترین
محلات شهرهای
ایران، نه برای
آتش زدن، بلکه
برای فریاد زدن.
برای نمونه در
اصفهان مردم سه
محله زینبیه، ملک
شهر و خیابان
رباط و امام
خمینی که فقیر
نشین ترین محلات
اصفهان است به
خیابان ریختند.
لاستیک آتش زدند
تا نیروهای
انتظامی وارد
محلات آنها
نشوند. آنها نه
به طرف مرکز شهر
حرکت کردند و نه
نقشی در آتش زدن
ها داشتند. این
در حالی است که
در اصفهان شاید
بیش از هر شهری
بانک ها آتش زده
شد. موتور
سوارهائی که با
هم آشنائی
داشتند، دو ترکه
به مقابل بانکها
می رسیدند. قیچی
برشی داشتند که
با باطری کار می
کرد. سریع قفل ها
را بریده و برق
ها را قطع می
کردند و سپس بانک
را با بنزین و
گردی که همراه
داشتند آتش می
زدند و می رفتند
برای ماموریت
بعدی. برای
وابستگی آنها به
نهادهای بسیج و
سپاه کافی بدانید
که در اصفهان همه
بانکها به آتش
کشیده شد جز
بانکهائی که
متعلق به سپاه
هستند، مانند
قوامین و مهر
اقتصاد. اینها را
همه مردم اصفهان
میدانند و از
جزئیات آن هم با
اطلاع اند.
درتمام شهرهای
ایران همین روش
اجرا شد. در
اصفهان آسفالت
بسیاری از
خیابانها بصورت
جدی صدمه دیده
اند که بسرعت
درحال ترمیم آنها
هستند. اما نکته
بسیار مهمی که هم
از اصفهان و هم
از شهرهای دیگر
به ما اطلاع
دادند، نوع
برخورد متفاوت
برخی افراد
نیروهای انتظامی
در برخی خیابانها
نسبت به اعتراضات
بود. تخریب و آتش
سوزی کار
موتورسوارها بود
و نیروهای
انتظامی دستور
نشان ندادن واکنش
و جلوگیری از آن
را داشتند. در
چند نمونه گفتگو،
برخی از آنها می
گفتند "دست به
دلمان نگذارید"!
این شواهد نشان
میدهد که هدف از
آتش سوزی ها و
تخریب ها، ناچار
ساختن حکومت به
اعلام شرایط فوق
العاده، اعلام
برکناری روحانی و
تشکیل یک دولت
موقت نظامی بود.
آن تشکری که
روحانی از رهبر
جمهوری اسلامی
کرد و بارها نیز
تاکنون آن را
تکرار کرده،
اشاره به حمایت
نکردن وی از این
شبه کودتا بوده
است. بویژه آن
بخش از سخنرانی
او در هیات دولت
که متاسفانه در
هیجان ها و خشم و
نفرت مردم از
سرکوب ها به آن
توجه لازم نشد.
روحانی نگفت مردم
عده قلیلی بودند،
بلکه گفت آنها که
تخریب و آتش زدند
قلیل بودند. او
جمله کوتاه دیگری
هم گفت که به آن
توجه نشد و آن
این که در آینده
درباره این عده
قلیل حرف خواهد
زد و اطلاعاتی را
خواهد گفت!
حالا که هیجان ها
کمتر از خشم و
نفرت شده، باید
یکبار دیگر
سخنرانی های
روزهای تخریب و
آتش سوزی روحانی
و رهبر جمهوری
اسلامی را با دقت
گوش کرد و یا
خواند. به وسط
میدان پریدن
احمدنژاد و پیام
تصویری او با
دستور به روحانی
که "مردم تو را
نمی خواهند، کنار
برو" را هم نباید
سرسری گرفت. همه
اینها به هم
پیوسته اند. از
حریق و تخریب تا
سخنرانی ها!
باید دقت کرد.
اینها توجیه رهبر
و یا روحانی و یا
هر تصور دیگری
نیست، اینها
نشانه هائی از
توطئه های پشت
صحنه آنهائی است
که دهها میلیارد
دلار پول مملکت
را دزدیده اند و
آن را وثیقه
توطئه ها کرده
اند. توطئه دولت
سایه ایست که پشت
آن ابراهیم رئیسی
قرار دارد. توصیه
موکد ما پیگیری
دقیق اخباری است
که نباید در فضای
هیجانی از زیر
چشم ها در بروند.
تعجب نمی کنید که
تاکنون، علیرغم
داشتن دوربین های
مدار بسته در
خیابانها و
بانکها و ...
حتی یک عکس از
موتورسوارهائی که
بانکها و پمپ
بنزین ها را آتش
زدند منتشر نکرده
اند؟ |