|
این یادداشت را که دکتر محمد جواد کاشی استاد فلسفه سیاسی
دانشگاه علامه طباطبائی نوشته از حواشی آن که حرف های درست در
لابلای آن گمُ می شود جدا کرده و منتشر می کنیم که حرف اکثریت
مردم ایران است:
«من از تهران سخن می‌گویم. شمال و وسط شهر، همه چیز مثل روزهای
قبل بود. به نزدیکی‌های جنوب شهر که می‌رسیدی، نیروهای امنیتی
و گارد ضد شورش مستقر بودند.
دهه اول پس از پیروزی انقلاب، شمال شهر تهران امنیتی بود. فرض
بر این بود که بقایای سلطنت و ضدانقلاب آنجا بیشتر پایگاه و
استقرار دارند. دهه دوم و سوم، وسط شهر تهران محل استقرار
نیروهای ضد شورش شد. طبقه متوسط شهری از همه بیشتر مظنون
بودند. حال به نظر می‌رسد جنوب شهر محل ظن و بدگمانی است. وقتی
به این تحول چهل ساله نظر می‌کنی از خود می پرسی، چه
کرده‌ایم؟
حالا صدای جنوب شهریها در گوش وسط شهریها و شمال شهریها،
صدای وحشت ناشی از خشونت و تخریب و ویرانی است.
صداوسیمای این روزها تلاش دارد نگرانی‌های شمال شهریها علیه
جنوب شهر را تهییج کند؛ درست همانطور که پیش از این تلاش
می‌کرد دغدغه جنوب شهریها را علیه طبقه متوسط و شمال‌شهری
بسیج کند.
هرکس به دلیلی منتقد حکومت است.
حکومت‌کنندگان که زور و قدرت و مال و منال دارند از دیگران
می‌خواهند ساکت باشند. اگر ساکت نشوند، نیروهای امنیتی
پادرمیانی می‌کنند. امنیت. اما به معنای عمیق آن، همان چیزی
است که نیروهای امنیتی در کیسه ندارند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 28 نوامبر
2019 |
