|
حکومت می تواند در ظاهر خود را به نادانی از انگیزه های اصلی
شورش آبان 98 بزند، اما در باطن میداند که جنس این شورش با هر
شورش و اعتراض دیگری در سالهای اخیر متفاوت بود. این شورش
پابرهنه و گرسنگانی بود که از مرگ هراسی نداشتند زیرا چیزی
برای از کف دادن برایشان باقی نمانده است. بخش عمده ای از آنها
جوانان و نوجوانان همین محلات فقیر نشین و حاشیه نشین بودند و
انگیزه به خیابان آمدنشان اقتصادی، نداشتن آینده و اعتراض به
تفاوت طبقاتی زندگی در شهرها بود. زندگی های لاکچری یک اقلیت
تحت حمایت حکومت و زندگی فقیرانه اکثریت جامعه. آنها اتومبیلی
نداشتند و ندارند که علیه گران شدن بنزین به خیابان بیایند،
بلکه بنزین بهانه ای بود برای فریاد و نشان دادن خشم ناشی از
فقر و فشار اجتماعی و نفرتی که از حکومت دارند.
آنها هیچ رهبری نداشتند، زیرا حزب و سازمان و گروهی را جمهوری
اسلامی باقی نگذاشته که حداقل بتواند از شورش یک جنبش اعتراضی
جلوگیری کند. در عوض نهادهای پنهان و آشکاری که دردشان قبضه
کامل قدرت است در این گونه مواقع سعی می کنند همزمان با سرکوب
اعتراض ها، از آب گل آلود ماهی سقوط دولت را بگیرند و به همین
دلیل مبتکر و یا گسترش دهنده شورش و تخریب و حریق نیز می شوند،
که در شورش اخیر همینگونه عمل کردند.
در تمام شهرهای بزرگ و در راس همه آنها در تهران شمار زورگیران
و اوباش قابل شمارش نیست. همچنان که شمار معتادان و کسانی که
با سرقت زندگی معیشتی خود را می گردانند و یا برای اعتیاد دست
به دزدی می زنند. آنها نیز در شورش اخیر از آب گل آلود ماهی
خود را گرفتند. فرماندار شهری که مرتب دستور تیر او را برجسته
می کنند اما شاید یکبار مصاحبه کامل او را نشنیده باشند که
دقیقا چه گفته و چه حوادثی روی داده، در آن مصاحبه می گوید که
ریختند به فرمانداری اما نه برای تخریب و حریق بلکه برای دزدی.
تلویزیون و دوربین و ویدئو بردند اما حتی دست به ورق کاغذ هم
نزدند. نکته بسیار مهم دیگر خشونتی است که به یکباره علیه
معترضان آغاز شد و این خود موجب مقابله و خشونت متقابل شد.
اینها تنها بخشی از تبار شناسی شورش اخیر است. در همین شماره
پیک نت بخش عمده نوشته تحلیلی عبدالله شهبازی (محقق اجتماعی و
تاریخ نویس) را می خوانید که در پایان آن می نویسد:
«اگر بپذیریم که نیروهای سازمان يافته در شروع و دامن زدن به
آشوب‌ها، حداقل در برخی مناطق، مؤثر بودند طبعاً باید بپذیریم
که این نیروها از پیش آمادگی داشتند، از حفاظت بسیار بالا
برخوردار بودند، بنحوی که از گزند دستگاه‌های اطلاعاتی در امان
باشند و با شروع بحران بلافاصله مأموریت خود را آغاز کردند.»
نکته ظریف این نوشته در همان بند آخر آنست که اشاره می کند به
نیروهای سازمان یافته تحت حفاظت امنیتی و دستگاه های اطلاعاتی!
یعنی همان بخش از دلائل گسترش شورش که در بالا به آن اشاره شد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 8 دسامبر
2019 |
