|
در چند کشور امریکای لاتین علیه سیاست های اجتماعی دولت های
دست راستی حاکم تظاهرات خیابان است. از جمله در شیلی و
اکوادور. سمت گیری این تظاهرات علیه دولت هائی است که متحد
امریکا هستند. آن اعتراض ها وتظاهرات از مرزهای ایران بسیار
دور است و به همین دلیل شاید عامه مردم ایران به آنها توجه
لازم را نداشته باشند، اما تظاهرات گسترده خیابانی در دو کشور
لبنان و عراق به ایران وصل است و به همین دلیل مردم اخبار آنها
را دنبال می کنند. رسانه ها و بویژه صدا و سیمای جمهوری اسلامی
تظاهرات اولی را با سمت گیری علیه امریکا مرتب پوشش میدهند، تا
آن حد که بتواند توجه مردم را از آنچه درعراق و لبنان می گذرد
دور کند! در جریان پخش اخبار وتصاویر تظاهرات لبنان و عراق نیز
آنچه در رسانه ها و بویژه سیمای جمهوری اسلامی پخش می شود
عمدتا متهم کردن به دست داشتن دولت های امارات و عربستان،
اسرائیل و امریکا دراین تظاهرات خیابانی است. این احتمال که
این چهار کشور در پی بهره گیری از تظاهرات مردم باشند کاملا
وجود دارد زیرا عمق راهبردی (اصطلاح رهبر جمهوری اسلامی)
ایران را نشانه گرفته است، اما همه واقعیت این نیست. اگر زمینه
اجتماعی چنین تظاهراتی در کشوری وجود نداشته باشد – چنان که در
شعارهای مردم علیه فساد و فقر و تبعیض قومی و مذهبی بیان می
شود- هیچ تحریک خارجی نمی تواند موثر باشد. آنگونه که جمهوری
اسلامی تظاهرات در عراق و لبنان را تفسیر می کند، ادامه همان
تبلیغاتی است که در داخل کشور علیه هر تظاهرات و اعتراضی می
کند و به همین دلیل اگر در صدی از استدلال حکومت هم در باره
نقش خارجی در تظاهرات لبنان و عراق واقعیت باشد، مردم با بخاطر
آوردن آنچه که در خود ایران روی داد و روی میدهد، آن را قبول
ندارند. نمونه این تفسیرهای مضحک را احمد جنتی هفته گذشته لابد
با مقایسه عقل خود با عقل مردم بیان کرد و گفت که دشمن با
تظاهرات عراق خواست اربعین ایرانی را در کربلا و نجف خراب کند!
در یکسالی که از تظاهرات و نارضائی های مردم درعراق می گذرد،
ما بارها اشاره کردیم که بخشی از این مسئله باز می گردد به
دخالت های ایران در عراق و نارضائی مردم از این دخالت ها. در
لبنان نیز به همچنین و ای بسا در آینده در سوریه نیز همین
مسئله آغاز شود. حتی پس از صلح میان عربستان و یمن، دراین کشور
نیز. این که امریکا و اسرائیل و عربستان عمق راهبردی ایران را
می خواهند ویران کنند، قطعا در محاسبات آنها هست، اما اشتباهات
ایران در این زمینه نقش نداشته؟ بحث نه جنگ با داعش در سوریه و
عراق، بلکه بر سر دخالت های سیاسی در این کشورهاست. بحث بر سر
جدا بودن ماموریت نظامی و سیاست خارجی از یکدیگر است که
درجمهوری اسلامی هر دو را به هم گره زده و به سپاه و سپاه قدس
و بیت رهبری سپرده اند. تا چند ماه پیش جمهوری اسلامی متکی به
همین عمق راهبردی میتوانست در مذاکرات با امریکا دست قوی را
برای چانه زنی داشته باشد که این فرصت را به دولت ندادند و
معلوم نیست در آینده نزدیک از این عمق راهبری چه باقی خواهد
ماند تا برگی باشد برای میز مذاکره!
ما، خبرهائی را تکرار نکردیم که در این روزها از عراق و لبنان
می رسند. از جمله بیانیه آیت الله سیستانی و یا موج سواری
مقتدا صدر و یا نگرانی توام با سرگردانی سید حسن نصرالله و یا
حمله به دفتر حشد الشعبی در عراق و یا قتل یکی از فرماندهان
عراقی جنگ با داعش که ارتباط نزدیک با سپاه قدس داشت و ....
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 28 اکتبر |
