|
عکس:
لابد معنای ریز ریز آنست که اگر امریکا به برجام باز گردد و
تحریم ها را بردارد مذاکره می کنیم!
رهبر جمهوری اسلامی، روز گذشته بمناسبت سالگروز اشغال سفارت
امریکا، برای شماری که بعنوان دانش آموز و دانشجو به دیدارش
برده شده بودند سخنرانی کرد. سخنان وی که خلاصه ای از آن را در
همین شماره پیک نت می خوانید، عمدتا بازی سیاسی، توجیه
اشتباهات گذشته و شانه خالی کردن از زیر بار پذیرش مسئولیت
بحران همه جانبه در کشور بود. از جمله، سعی کرد با یک مانور،
سخن مدتی پیش خود در باره مذاکره با امریکا در صورت لغو تحریم
ها و بازگشت به برجام را پس بگیرد، پرچمدار مخالفت با واردات
شود، مذاکره با امریکا را تسلیم به امریکا معرفی کند و ...
عظیم ترین واردات با پول بادآورده نفت در دوران ریاست جمهوری
احمدی نژاد صورت گرفت که در دولت روحانی نتایج آن به بحران
اقتصادی، بیکاری کارگران، فلج تولید داخلی و... انجامید. هیچکس
به یاد ندارد که در طول 8 سال ریاست جمهوری احمدی نژاد ایشان
منتقد آن واردات عظیم شده باشد. ایشان منتقد ثروت بادآورده و
دلسوز جوانان بیکار شد اما این ثروت بادآورده در همان دوران
احمدی نژاد بدست غارتگران افتاد و کسی به یاد ندارد که ایشان
منتقد تاسیس آن همه بانک و بنیاد مالی آن دوران شود که خاک
مملکت را به توبره بستند. رهبر جمهوری اسلامی کوبا و کره شمالی
را بعنوان دو نمونه که با امریکا مذاکره کردند و به نتیجه
نرسیدند یاد کرد تا فرار از مذاکره را توجیه کند. مگر رهبر کره
شمالی و یا کوبا در مذاکره با امریکا چیزی از دست دادند؟ نه
تنها چیزی از دست ندادند، تنها ترک مواضع نکردند، بلکه بر بی
اعتباری امریکا از سوئی و نترسیدن خود از مذاکره را به جهانیان
نشان دادند. اقتدار یک نظام به فرار از میدان مذاکره نیست،
اقتدار به ثبات اقتصادی و رضایت مردم و نبود اختلاف طبقاتی
فاحش در یک جامعه است و این همان اقتداری است که در جمهوری
اسلامی وجود ندارد و امریکا هم روی آن حساب باز کرده است. با
تکرار حرف های حسین شریعتمداری و کیهان کدام گره تا حالا باز
شده که گره کور کنونی ایران باز شود؟ چگونه می توان بالای 70
در صد اختیارات مملکت را در دست داشت و آنوقت اپوزیسیون دولت
هم بود؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 4 نوامبر
2019 |
