|
اعتراض مردم به افزایش ناگهانی قیمت بنزین، که از روز شنبه
۲۵
آبان
۱۳۹۸/ ۱۶
نوامبر
۲۰۱۹
در بسیاری از مناطق ایران به شکل گسترده فوران کرد، جنبشی بحق
است. فشار اقتصادی بر اکثریت جامعه بسیار شدید است و معلوم بود
که اعلام ناگهانی سه برابر شدن قیمت بنزین این فشار را به نقطه
جوش می‌رساند. مسئله فقط افزایش قیمت بنزین نیست بلکه تأثیری
است که این افزایش بر گرانی عمومی دارد.
از حدود بیست روز پیش روشن بود که در فضای کنونی منطقه خواهند
کوشید آشوب‌هایی را که در عراق و لبنان آغاز شده به ایران تسری
دهند. و نیز قابل پیش‌بینی بود که در ایران این آشوب‌ها باید
از طریق تحریک و «دستکاری از
بالا» تحقق یابد و چنین نیز شد.
صرفنظر از بحث تخصصی درباره قیمت بنزین و فراتر از آن شاکله
ساختاری و فکری دولت رانتیه در ایران و نگاه یکسویه حکومت‌گران
و کارشناسان نئولیبرال به سیاست‌‌گذاری‌های اقتصادی، به بهای
خالی کردن جیب اقشار متوسط و پائین جامعه، این پرسش مطرح است
که چرا باید افزایش قیمت بنزین در چنین زمان حساس و با چنین
روش تحریک‌آمیز انجام شود؟
اکنون نیز روشن است که با تمام قدرت خواهند کوشید جنبش اعتراضی
مردم را به سمت خشونت و آشوب سوق دهند؛ جنبشی که همدلی بخش
کثیری از جامعه را، صرفنظر از عقاید سیاسی آنان، بهمراه دارد.
امید که جنبش اعتراضی کنونی تلنگری باشد بر ذهن متصلب و معتاد
ما به الگوهای دهه‌های پیشین تا بطور جدی درباره ضرورت مبرم
«اصلاحات بنیادی» اندیشیده و عمل شود؛ آن نوع اصلاحات که آن را
«نوسازی» خوانده‌ام.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 17 نوامبر
2019 |
