از میان انبوه
اخباری که در این
روزها در باره
دیدارهای روحانی
در نیویورک منتشر
شده و اظهار
نظرهائی که
رهبران کشورهای
اروپائی پیش و یا
پس از خروج از
نیویورک به سمت
کشورهایشان کرده
اند، روی کدام
خبر می توان،
بعنوان دستآورد
اجلاس سالانه
سازمان ملل متحد
حساب کرد؟
اعلام سوئیس
بعنوان محل
مذاکرات ایران و
امریکا؟ تهدید سه
کشور عضو برجام
که اگر ایران یک
گام دیگر در نفی
برجام بردارد
آنها نیز مانند
امریکا از برجام
خارج خواهند شد؟
اخبار غیر علنی
مربوط به اعزام
یک هیات 13 نفره
برای مذاکره با
امریکا (ظاهرا
برای تبادل
زندانیان)، پیش
از ورود روحانی
به نیویورک؟ خط و
نشان کشیدن های
جدید ترامپ برای
تحریم ها؟ و
اخبار دیگری در
همین چارچوب را؟
به نظر ما، هیچ
مذاکره ای در هیچ
سطحی و در هیچ
رویداد پرتنش
جهانی به یکباره
حاصل نشده است.
بنابراین زیاد
نباید خود را غرق
خبرهای ضد و نقیض
که برخی از آنها
جنگ روانی است
کرد و به یکباره
با این تصور که
همه راههای
مذاکره و تفاهم
بسته شده و باید
در انتظار
رویدادهای وخیم
بود، درهای امید
را بست. از نظر
ما، جمله کوتاهی
که روحانی پس از
بازگشت از
نیویورک،
بلافاصله پس از
خروج از هواپیما
در تهران گفت،
"کلید واژه" نه
تنها نتیجه سفر
به نیویورک بلکه
نتیجه رایزنی های
بسیاری است که
پیش از این سفر و
درجریان این سفر
انجام شد. او
بسیار زیرکانه و
دیپلماتیک گفت
«امریکا از
مذاکره می
گریزد!»
این جمله یعنی
همان دو شرطی که
ایران برای
مذاکره اعلام
کرده است، یعنی
لغو تحریم ها و
بازگشت امریکا به
مذاکرات برجام و
مذاکره درباره
پیشنهادهائی که
ایران برای برخی
تغییرات در برجام
داده است. این
جمله یعنی ایران
حاضر به مذاکره
است و این
امریکاست که از
مذاکره می گریزد.
باید دید که در
روزهای آینده
همین جمله مبنای
تلاش های جدید
قرار خواهد گرفت
یا نه؟ این جمله
یعنی ایران حاضر
به مذاکره با
امریکاست. |