|
همانگونه که پیش بینی می شد، رهبر جمهوری اسلامی بدون نام بردن
از دو فقیه عضو شورای نگهبان که هر دو دو دوره 8 ساله ریاست
قوه قضائیه را هم برعهده داشته اند و اکنون علاوه بر عضویت در
شورای نگهبان، یکی رئیس مجمع مصلحت است و دیگری رئیس حکومتی
حوزه علمیه قم ومترصد بازگشت به مجلس خبرگان و نشستن بر صندلی
ریاست آن، تلویحا گفت که فیتیله افشاگری علیه یکدیگر را پائین
بکشید. او آنها و روحانیون و غیر روحانیونی که به حمایت از این
و یا آن یکی وارد میدان شده اند از خطر دشمن خارجی ترساند. این
همان لولوئی است که طی 30 سال گذشته زمینه ساز سرکوب داخلی،
سانسور، نفوذ عمیق تا عمق مهم ترین و حساس ترین نهادهای حکومتی
و فساد برخاسته از شعار "خودی و غیر خودی" و دهها مسئله دیگر
شده که مجموعا بحران همه جانبه در نظام و در کشور را فراهم
کرد. آیا با سکوت و پائین کشیدن فیتیله آن لجنی که از عمق حوض
و حوزه به سطح آمده خاتمه می یابد؟ همه میدانند که پاسخ منفی
است و قاطعانه هم منفی است. افشاگری های روزهای اخیر دو شیخ
حکومتی: آملی لاریجانی و محمد یزدی از یکدیگر و از عمق سقوط
همه معیارهای مذهبی و غیر مذهبی در چهار نهاد مهم انتصابی
حکومت نشان داد که چه کسانی با چه سطح از برداشت اجتماعی و
دانش سیاسی و حتی دانش مذهبی برای مجلسین شورا و خبرگان رهبری
تصمیم می گیرند. اگر "دمَکنی" دیگ انتصابات کمی بیشتر بالا زده
شود بخار بقیه هم بیرون می زند. بویژه در شورای نگهبانی که
دبیرش احمد جنتی است و قوه قضائیه که رئیسش از متهمین به قتل
عام زندانیان سیاسی 67.
مسئله تنها شیخ محمد یزدی و جوادی آملی نیست. چهار ارگان شورای
نگهبان، مجمع مصلحت نظام، قوه قضائیه و جامعه مدرسین و یا حوزه
علمیه حکومتی است که راس همه آنها با حکم رهبر جمهوری اسلامی
منصوب شده اند و زیر مجموعه های آنها نیز با اطلاع و تائید وی.
بنابراین توصیه رهبر به پائین کشیدن فیتیله ها، در واقع از بیم
دامنه گرفتن حریق و رسیدن آن به عبای رهبر است!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 30 مرداد |
