شواهد
بسیاری
وجود
دارد که
نشان
میدهد
ایران
آماده
مذاکره
با
امریکاست
اما نه
در
چارچوب
یک
مذاکرات
تازه،
بلکه در
ادامه
مذاکراتی
که منجر
به برجام
شد. نه
تنها از
سوی برخی
تحلیلگران
( مانند
عباس
عبدی که
در همین
شماره
پیک نت
می
خوانید)
بلکه در
لابلای
سخنان
روحانی و
ظریف نیز
این
پیشنهاد
نهفته
است که
امریکا
ابتدا به
برجام
باز گردد
و سپس
تحریم
های پس
از خروج
از برجام
را لغو
کند تا
در ادامه
برجام
بتوان
پشت میز
مذاکره
نشست. هر
پیشنهاد
و خواستی
که
امریکا
دارد پشت
این میز
باید
اعلام و
بیان شود
و طبیعی
است که
ایران
نیز
نظرات
خود
درباره
آن
پیشنهادها
و خواست
ها را
پشت همان
میز
خواهد
داد و
گفتگو تا
رسیدن به
یک نتیجه
مورد
توافق دو
طرف می
تواند
پیش
برود.
بویژه که
این
مذاکرات
می توان
شاهدانی
در حد
سران
کشورهای
امضاء
کننده
توافقنامه
اتمی
برجام
نیز
داشته
باشد.
روز
گذشته
ابتدا
ترامپ و
سپس وزیر
خارجه
دولت او
"پمپئو"
مضمون
یکسانی
را در
باره
مذاکره
با ایران
اعلام
کردند.
پمپئو که
راهی
عربستان
وامارات
متحده
عربی شده
گفت:
"ما
خواهان
مذاکره
بدون
پیششرط
با ایران
هستیم و
آنها
دقیقاً
میدانند
که ما را
کجا پیدا
کنند.
ما
خواهیم
توانست
گفتوگوها
را آغاز
کنیم."
پمپئو
برای
چندمین
بار
درهفته
های اخیر
آن شروط
12گانه
مذاکره
با ایران
را لغو
کرده و
منتفی
دانست
اما نگفت
که اگر
امریکا
طالب
مذاکره
است چرا
از برجام
خارج شده
است؟ و
چرا بار
دیگر از
"آخر خط"
یعنی از
برجام
شروع نمی
کند و می
خواهد از
یک سرمشق
تازه
شروع
کند؟ و
چرا در
تلاش
برای یک
اجماع
منطقه ای
علیه
ایران
راهی
عربستان
و امارات
شده است؟
می خواهد
ترامپ با
دست پر
در اجلاس
جی 20
شرکت
کند؟
اجلاسی
که از هم
اکنون می
توان حدس
زد که
نتایج
مذاکرات
در آن به
سود
امریکا و
تائید
ماجراجوئی
های اخیر
کاخ سفید
نیست. |