آیا
روحانی
بدون
همآهنگی
با رهبر
جمهوری
اسلامی
خواهان
اختیارات
برای
فرماندهی
قرارگاه
اقتصادی
شده است؟
و آیا آن
اختیاراتی
که او می
خواهد
صرفا
برای
مسائل
اقتصادی
است و یا
مسائل
سیاسی
است که
باید حل
شود تا
مسائل
اقتصادی
حل شود؟
شواهد
نشان
میدهد که
روحانی
حداقل در
دوره دوم
ریاست
جمهوری
اش در
همآهنگی
کامل با
رهبر
جمهوری
اسلامی
حرکت و
عمل کرده
است و به
همین
دلیل سخت
است قبول
این نکته
که او
بدون
همآهنگی
با رهبر
خواهان
اختیارات
شده
باشد.
اگر این
فرض درست
باشد،
روحانی
را رهبر
پیش
انداخته
برای باز
کردن گره
کور
مسائل
خارجی،
کاهش تنش
های برون
مرزی و
حل مسائل
اقتصادی
که از
گذرگاه
نوعی
مذاکره
با
امریکا و
کاهش
تحریم ها
و
بازگرداندن
غیرمستقیم
ترامپ به
برجام می
گذرد.
چگونه می
توان
قبول کرد
که نخست
وزیر
ژاپن بر
سر
اختلافات
ایران و
امریکابه
ایران
سفر فوری
کند و با
رهبر
جمهوری
اسلامی
مذاکره
کند و از
قبل
جزئیات
این
مذاکرات
همآهنگ
نشده
باشد و
در سکوت
و دست
خالی به
کشورش
بازگردد؟
بنابراین
زمزمه
اختیارات
برای
اجرای
تفاهمی
است که
رهبر
مثلا با
نخست
وزیر
ژاپن
ممکن است
بکند و
خود پیش
نیفتاده
و روحانی
را پیش
بیاندازد
و مجری
توافق
های خود
با نخست
وزیر
ژاپن
کند.
کاری که
در
ماجرای
برجام
کرد. به
همین
ترتیب
است پاسخ
عملی به
دیگر
پیام
آوران و
پیام
برها در
هفته های
اخیر و
همچنین
پیشنهاد
ظریف
برای
معاهده
عدم
تجاوز با
کشورهای
خلیج
فارس که
این نیز
بدون
همآهنگی
کامل با
رهبر
جمهوری
اسلامی
ناممکن
بود مطرح
شود. |